________________
૧૦૮
પુણયને પ્રભાવ યાને પ્રદ્યુમ્નકુમાર
શાંતિથી સાંભળે– પૂર્વે થઈ ગયેલા મહાત્માઓ-વિદ્વાને અને વડીલે કહી ગયાં છે કે જે કઈ માણસ આ વૃક્ષના ફળે. આગે છે તે કદી વૃદ્ધ થતાં જ નથી–અતિ પાકેલા ફળે ખાનાર નિત્ય-યૌવનાવસ્થા પામે છે | આટલું સાંભળતાંજ પ્રદ્યુમ્નકુમાર તે સડસડાટ એ આંબાની ઉપર છલંગ લગાવી. અનેક ડાળ ઉપર ફરી ફરીને એક ઊંચી ડાળે જઈ પાકું ફળ તેડી–ત્યાં બેસીને આરામથી ખાવા લાગ્યું. મહાબલી પ્રદ્યુમ્ન સહેજ પણ ડર રાખ્યા સિવાય એ ઝાડની તમામ ડાળોએ ફરી વળ્યું અને પાકાં ફળે તેડી ખાઈ ગયે.
આ જોઈ તે વૃક્ષને અધિષ્ઠાયક દેવ ખુબજ ગુસ્સે થયે અને વાંદરાનું સ્વરૂપ ધારણ કરી પ્રદ્યુમ્ન પાસે આવી ને બોલ્યા-અરે પાપી! તું કેણું છે? મારી રજા સિવાય મારા આ આંબાના વૃક્ષ ઉપર કેમ ચડે છે? કેની રજાથી ફળે તેડે છે અને કેની રજાથી તું ખાઈ રહ્યો છે? ઉભે રહે, તને તારા એ કાર્યોનું ફળ આપું છું જેથી ફરીથી કદી આવું અવિચારી કાર્ય ન કરે!
પ્રદ્યુમ્ન –અરે કપિરાજ ! શું તને ખબર નથી કે વૃક્ષે તે પરમ પડકારી હોય છે? અન્યને સુખ આ પવાની વૃત્તિથી તે એ શોભે છે! એ ફળ લેવા ખાવામાં વિઘ્ન ઊભું કરનાર તું કોણ છે? તું કેઈ દેવ નહિં પણ પણ અધમ દેખાય છે. તારે શું હક્ક છે?
