________________
૮. નારદજી પાછા ફર્યો
૧૦૭
તે શકિતશાળી બની જતાં આપણને હવામાં વાર નહિ લાગે. આ રીતે કુમારને ગમે તે રીતે મારી નાંખવા જ જોઇએ. અત્યારે નહિ મારી શકીએ તે પછીથી તે કદી મારી શકવાનાજ નથી. આ પ્રમાણે સૌ બાળકે મનમાં ઉદ્વેગ ચિંતા કરી રહ્યા હતાં.
આ સાંભળી તેઓમાં જે સૌથી માટા હતા તે વા મુખ સૌને હિ ંમત આપવા તેમજ તેમનામાં ઉત્સાહ પૂરવા એલ્યે મારા વહાલા ભાઈએ ! તમે કેાઈ સહેજ પણ ચિંતા ન કરશે. તેને મારવાના મારી પાસે અનેક તરીકા છે. હું... કોઈપણ રીતે એને જીવતા છેાડવાના નથી. મારી બુદ્ધિના બળે એને ગમે ત્યાં સપડાવીને મારીશ. તમે સૌ શાંતિથી આનન્દ્વ કરો. ચિ'તા કરવાની કઈ જરૂર નથી. આમ સૌ સલાહ સંપ કરી કુમારનેા ઘાટ ઘડવાને પેંતરા કરવા લાગ્યા
એક વાર બધાં ભેગાંમલી પ્રદ્યુમ્નકુમારને સાથે લઇને ફરવા નીકળ્યાં. ફરતાં ફરતાં સૌ વિજયાદ્ધગિરિ પાસે આવ્યાં. ગિરિરાજની કુદરતી શેાભા નિહાળતાં નિહાળતાં સૌ એક વિશાળ આંખાના વૃક્ષ પાસે આવી પહોંચ્યા. અનેક શાખાએથી શોભી રહેલ-અનેક ફળેાથી લચી પડતુ. તે વૃક્ષ અદ્ભુત શોભતું હતુ. આ ઝાડ દેવાધિષ્ઠિત હાવાથી ચમત્કારિક હતુ.
આ આંબાનુ ઝાડ જોઇને વમુખ ખેલ્યા-ભાઇએ,
