________________
૩૬૮
[ જિનાપાસના
કરે છે, અંત:કરણની તમામ વૃત્તિઓને નિળ પવિત્ર અનાવે છે.
(૨) એકાહારી—તી યાત્રા કરનારે એછામાં ઓછુ એકાસણાનું તપ કરવુ જોઇએ. વધારે સ્પષ્ટ કહીએ તે ત્રણ વખત ચા, બે વખત ભાજન, વળી જે આવ્યું તે માઢામાં નાખવું, એ તી યાત્રાનુ લક્ષણ નથી. તેમાં તે આહારત્યાગની ભાવનાએ જ રહેવાનુ છે અને દેહને નિર્વાહ કરવા પૂરતા જ જરૂરી આહાર ગ્રહણુ કરવાના છે. જ્યાં એકાસણું' કરવાનુ હોય, ત્યાં રાત્રિભજનના ત્યાગ આપોઆપ થાય છે. પરંતુ જે ઉપાસક એકાસણુ કરી ન શકે તેમણે સૂર્યાસ્ત પહેલાં પ્રાતઃકાળ સુધી ચારે પ્રકારના આહારનું પચ્ચકખાણ જરૂર ઉચ્ચરી લેવુ' જોઈ એ.
અહી એ પણ સૂચના કરવી ચેગ્ય છે કે ઉપાસકે સામાન્ય રીતે સ અભક્ષ્યના સદા ત્યાગ કરવાના છે, છતાં કાઈ કારણેાસર તેમ 'ખની શકયું ન હોય તે તીથ યાત્રામાં તે તેણે અવશ્ય અભક્ષ્યને ત્યાગ કરવા જોઈ એ.
(૩) દનધારી—તીર્થીયાત્રા કરનારે સુદેવ, સુગુરુ અને સુધર્મ પરની શ્રદ્ધારૂપ સમ્યકત્વને દૃઢતાથી ધારણ કરવુ... જોઈએ. જેને સુદેવ પર શ્રદ્ધા નથી, તે શ્રો જિનેશ્વરદેવની અનન્ય મને ભક્તિ, આરાધના કે ઉપાસના શી રીતે કરી શકવાના? વળી સુગુરુ અને સુધર્મ પર શ્રદ્ધા
