________________
૫૭
ઔપદેશિક સજઝાય
( રાગ-ગઝલ )
આજીવન એળે જાય છે, ભગવાનને ભજશા કયારે; આયુષ્ય ઓછું થાય છે, ભગવાનને ભજશે। કયારે; ઘરની સ્ત્રી ઘરેણાં માગે, નાના કીકેા છાતીએ લાગે, સૌ સ્વારથમાં રાચે છે, ભગવાનને—૧
નોકર ચાકર સેવા કરતાં, હાઠે એના નામે રમતાં, એ રામા ઘાટી ભૂલીને, ભગવાનને—૨ રંક જનો પર છુરી ચલાવી, શેઠ ખન્યા તુ શાંશાલી, એ નિર્દયતાને છેડીને, ભગવાનને—૩ ઝટપટ દોડે મેટર તારી, લક્ષ્મી છે વૈભવ છે ભારી, પણ ખાલી હાથે જાવુ છે, ભગવાનને—૪ કપડા સફાઈવાલા છે, પણ અંતરમાં કાલાં જાલા છે, નિલ અંતર કરવાને, ભગવાનને—પ્ સુખશાંતિ સદાયે માર્ગેા છે, પણ ધર્મ ધ્યાનથી ભાગા છે, અનુપમ સુખ મેળવાને, ભગવાનને ૬
નેમિ-વિજ્ઞાન સૂરિ સારા, વાચક કસ્તુર ગુરૂ સુખકારા, મશાભદ્ર કહે છે. ચેતન, ભગવાનને—૭
