________________
૧૪૬
મુનિજીવનની બાળપોથી-૫
તેવી શુદ્ધિ કરવા છતાં નહિ કરવા) જેવી, અથવા સમૂહમાં કરેલી છીંક જેવી (નિષ્ફળ) કે ભાંગેલી ઘડી જેવી (તેમાં પાણી રહે નહિ, તેમ આ આલેચનાનું ફળ ટકે નહિ તેવી) જાણવી.
૮. એક આચાર્યની પાસે આલેચીને જે પુનઃ પણ તે જ દોષને બીજા આચાર્ય પાસે આલોચે, તેને બહુજન નામને (આઠમે) દોષ કહ્યો છે. ગુરુની સમક્ષ આલોચના કરીને તેમની પાસેથી પ્રાયશ્ચિત્તને સ્વીકારીને પણ તેની શ્રદ્ધા નહિ કરતે અને બીજા બીજાને પૂછે, તે આ આઠમે દેવ જાણ. અંદર શલ્ય રહી જવા છતાં રુઝાયેલે ઘા જેમ પછી રાગીને તીવ્ર વેદનાઓથી પીડે, તેમ આ પ્રાયશ્ચિત્ત પણ તેના જેવું જાણવું.
૯. જે ગુરુ (આચનાને યોગ્ય) નથી અથવા પર્યાયથી અવ્યક્ત-અધુરા (ન્યૂન) હોય, તેને પોતાના દોષ કહેનારને સ્પષ્ટ આલેચનાને નવમો દોષ લાગે. જેમ કૃત્રિમ સેનું કે કરેલી દુર્જનની મૈત્રી અને નિશ્ચઅહિ. તકર થાય, તેવું આ પ્રાયશ્ચિત્ત જાણવું.
૧૦. આલેચકના જેવા જ તે અપરાધને જે આચાર્ય સેવતા હોય, તે તત્સવી કહેવાય. તેથી આલેચક એમ માને કે-આ મારા જેવા દોષવાળા છે, તેથી મને ઘણું મેટુ પ્રાયશ્ચિત્ત નહિ આપે, એમ મેહથી સંકલષ્ટ ભાવવાળે, તેવા ગુરુ પાસે આલેચે, તે આલોચનાને દશમે દેષ જાણ. જેમ કેઈ મૂઢ રુધિરથી ખરડાયેલા વસ્ત્રની શુદ્ધિ કરવા તેને રુધિરથી જ ધૂવે, તેના જેવી આ દોષશુદ્ધિ
