________________
ખંડ ૪ / ઢાળ ૧૩
ઉત્તમ ચિત્તથી દયા ન જાય, કીજે જો વળી કોડિ ઉપાય; મો॰ ઘનુષ્યપણચ્છશું કંઠ આકર્ષ, કરીને ગજથી પાડ્યો નિઃકર્ષ, મો૦૨૨ શ્રીચંદ્ર સુભટે મળીને ૨ે તામ, ગુણવિભ્રમ નૃપ બાંધ્યો અનામ; મો॰ કાષ્ઠપંજરમાં દીઘો વેગ, ગુણવિભ્રમને કરી ઉદ્વેગ. મો૦૨૩ શ્રીચંદ્ર નૃપ દલે જય જય શબ્દ, ઉચ્છલીઓ જાણે ભાદ્રથી અબ્દ; મો કહે ઇહાં કોઈનો છે નહીં વંક, કર્મે રાજા કર્મે ટ્રંક. મો૦૨૪ જે જેહવું કરે તેહવું તેહ, પામે ઇહાં નહીં કોઈ સંદેહ; મો જ્ઞાનવિમલ સૂરિની એ વાણ, સઘળે સુખ લહે પુણ્ય પ્રમાણ. મો૨૫ || દોહા ||
૩૪૫
તાસ સૈન્ય સવિ લૂંટિયું, સાર સાર ઘન જાણ; જિમ વ્રજમાં મહી લૂંટિયું, “કાન્હડ લોકા વાણ. ૧
ખટ નૃપ જે એહવા હતા, આવી લાગ્યા પાય; સેવે કર જોડી સદા, થુણે તું મહોટો રાય. સાત દેશ કલ્યાણપુરે, નિજ આજ્ઞા વર્તાય; મંત્રી પ્રમુખ સવિ થાપિયા, પોતાના જે કહાય. ત્યાંથી આઘા સંચર્યા, નવ નૃપ લેઈ સાથ; નવ નિધિ પતિ પરે શોભતો, લેઈ બહુ બહુ આથ. શ્રીચંદ્ર ચંદ્રકલાવિશદ, જયશ્રી કંઠ શૃંગાર; પેસારો પુરમાં કિયો, ઉત્સવ અનેક પ્રકાર. હવે જનનીપદ પ્રણમવા, ઉત્કંઠિત થયો રાય; બે તરુણી સાથે ગ્રહી, ભૂપે પ્રણમિત પાય. G મારગમાંહે આવતાં, શ્રીગિરિ પર્વત પાસ; ચંદ્રપત્તનમાં સાંભળ્યું, સુણતાં થયો ઉલ્લાસ. સૂર્યવતીએ સુત જણ્યો, વર્ષાપનિકા દીઘ; ઉત્સવ કીઘો દેશમાં, સાહમીવાત્સલ્ય કીઘ. ગીત નૃત્ય મંગલ ધવલ, તરિયાં તોરણ બાર; બંદીજન મૂકાવિયા, સઘલે શત્રુકાર.
૧. કૃષ્ણ ૨. વધામણી
૩
૪
૫
૮
૯
