________________
૩૪ o
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રસ ત્રણ પંથે જાવું નહીં, સમપંથે જાવું બોલ્યુંજી; તે જાણીને આપણું, શીલરત્ન તે કંચન તોલ્યુજી. એ૦૧૨ પરસ્ત્રી છે સંકટપથા, વિઘવા તે વિષમપંથ કહીએજી; મહાપંથ તે વેશ્યા કહી, સમપંથ તે નિજ સ્ત્રી લહીએજી. એ-૧૩ મંદરૂપ પરસ્ત્રી હોય, તોહે પણ વિકૃતિ કરાવેજી; જેમ આતુરને અપથ્ય તે, મનમાં સુખકારક થાવેજી. એ૦૧૪ વાર્યો પણ તે નવિ રહે, હિત શીખ ન મનમાં આવેજી; લાજ મર્યાદા કુલ તણી, તે લોપી જિહાં તિહાં જાવેજી. એ૦૧૫ ઇંદ્રિયમાં જીહ મોહની, કર્મમાં વ્રત બંભ જાણોજી; ગુતિમાંહિ મનોગુપ્તિ જે, એ ચારે દુઃખે જિતાણોજી. એ૧૬ यतः-अख्खाणसणी कम्माण, मोहिनी तहव्वयाण बंभव्वयं
गुत्तिणय मणगुत्ती, चउरो दुखेण जिप्पंति १
અર્થ-ઇંદ્રિયોમાં રસના (જીભ), કર્મમાં મોહનીય કર્મ, વ્રતોમાં બ્રહ્મચર્ય, ત્રણ ગુણિમાં મનોગતિએ ચારે દુઃખે કરીને જિતાય છે. પુષ્પ ફળ સુરા માંસના, મહિલાના રસ જે છોડેજી; મલતાને વળી જાણતા, જે વિરમે તે ભવ મોડેજી. એ૧૭ તે દુષ્કર કારક કહ્યા, જનમાં વંદન યોગ્ય તેજી; રત્નગર્ભા પૃથિવી કહી, તે કારણે ઘરો ઘર્મ નેહજી. એ.૧૮ यतः-पुप्फफलाणं च रसं, सुराई मंसाण महिलियाणं च
जाणंता जे विरया, ते दुक्करकारयं वंदे १ અર્થ–પુષ્પ, ફળ, સ્વાદ, સુરા, માંસ, સ્ત્રી અને પરિચિતથી વિરમવું, નિર્મોહી થવું તે દુષ્કર છે, તે કરનાર વંદનીય છે. વિમાનવાસ છે સોહિલો, એકછત્રઘરા રાજ્ય સોહિલુંજી; પણ સંસારમાં જીવને, બોધિ રત્ન અછે ઘણું દોહિલુંજી. એ.૧૯ પંચ વિષય મણિ ગેહ છે, એ તરુણી તરુણ વય સોગેજી; એહવામાં જે થિર રહ્યા, મન વચ તનુ ત્રિક યોગેજી. એ૨૦ यतः-सुलहो विमाणवासो, एगच्छत्ता विमेइणी सुलहा
दुलहा पुण जीवाणं, जिणंदवर सासणे बोही १ ૧ અલ્પ રૂપ, થોડું રૂ૫ ૨. દુઃખી, રોગી
