________________
૩૨૪
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
જોતાં જોતાં બાહિરે, યક્ષ તણો છે ઠામ; તિહાં જઈ સૂતો સ્થિર મને, કુમર લઈ પ્રભુનામ. ૬ એહવે આવી નૃપસુતા, સરસ્વતી ઇતિ નામ; સામગરી વિવાહની, તે લેઈ અભિરામ. ૭ સુનામિકા સુરૂપિણી, બેહુ સખી છે સાથ; સૂતો દેખીને કહે, ઊઠ ઊઠ પ્રાણનાથ. ૮ શ્રીદત્ત સુત સોહામણા, વરીએ કની સુજાણ; ઊઠ્યો આળસ છોડીને, કની પરણી તિણ ઠાણ. ૯ જેહને સાથે સુકૃત છે, તે જાણો તિહાં જાય;
કરતલ દીપકની પરે, લક્ષ્મી હોય સહાય. ૧૦ यतः यद्यपि कृतसुकृतलवः प्रयाति गिरिकंदरांतरेषु नरः ___ करकलितदीपकलिकां, विलोक्यं लक्ष्मीस्तमनुयाति १
ભાવાર્થ-જો સુકૃતનો લેશ પણ કરનાર પ્રાણી, ગિરિગુફામાં જાય છે તો ત્યાં પણ તેના હસ્તમાં રહેલી દીપકલિકા સમાન રેખા જોઈને લક્ષ્મી તેની પછવાડે જાય છે.
પરણીને પાછાં ફરી, સુતા થઈ નિશ્ચિત; તે પતિ પ્રત્યે કહે એહવું, સુણ ગુણ વચન એકત. ૧૧
| ઢાળ નવમી ||
(કરેલણાં ઘડ દેને-એ દેશી) પ્રભો! બાહિર કરભી અછે, ચાલો તેણે બેસી; કોઈક દેશે જાઈએ, જિહાં ન લહે કોઈ નિવેશ;
વચન અમ સુણ લે રે. નહીં ઇહાં રહેવા લાગ, ચિંતો એમ મહાભાગ. વ. ૧ કહે કુમર સંપ્રતિ અછે, રયણી અંઘારી ઘોર; પાલા પણ ન ચલી શકું, શો એવડો કરો સોર. વ૦ ૨ કરભી હાંકી ન જાણીએ, એ તો પંથ નીશલ; ઝોકાર્યો ઝુકે નહીં, એ સુખનો પ્રતિકૂલ. વ. ૩ થઈ પ્રભાતે જાણશે, સઘળી દિશિનો મર્મ; સઘળાં સાથે આવશે, કીઘાં શુભાશુભ કર્મ. વ. ૪ ૧. હથેલી ૨. હથિની
