________________
૩૧૪
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ કહે કુમર શબરેશને રે, રાહ એ માહરે હતી આથ. ગઇ વાયુવેગ મહાવેગ એ રે, રાત્રે સુવેગ નામે રથ સાથ. ગ૨૮ હમણાં પણ એ લેશે રે, રાક જેમ એ સુખીયા થાય. ગઇ બીજું તો પાછળ જાણશે રે, રા. એમ ભાખે નરરાય. ગ.૨૯ વળી એ સુભટમાંહિ ઉછેરે, રાત્રે ક્ષત્રિય જયકુંજર નામ. ગઢ તેહને તિહાં સારથિ કર્યો રે, રા. હાથીને ભલાવે તામ. ગ૯૩૦ કહે એહને લેઈ થાપજો રે, રા. કુશસ્થલને દેશ. ગo અથવા વળી કુંડળપુરે રે, રા થાપજો કહી સંદેશ. ગ૦૩૧ સંપ્રતિ માહરે જાયવું રે, રા૦ કનકપુરે છે કામ. ગ મુદ્રાનામ જણાવીયું રે, રા૦ જ્ઞાનવિમલ ગુણઘામ. ગ૦૩૨
| | દોહા || હવે હિતશિક્ષા તેહને, હિત જાણી કહે સાર; ઉત્તમ સંગતિ ગુણ કરે, લહીએ શુભ આચાર. ૧ કેતાએક નર એહવા, સ્વારથના સવિ યાર; પણ ઉત્તમ નિસ્વારથે, કરતા છે ઉપકાર. ૨ ઘર્મ સમાન ન કો અછે, હિતકારી જગમાંહ; ભવસમુદ્ર તરવા ભણી, ઘર્મ તે પોત અથાહ. ૩ માનવ ભવ પામી કરી, નવિ જાણે જે ઘર્મ; તે દુઃખીયા ભવ ભવ લે, નવિ પામે શિવશર્મ. ૪ પાપમૂલ હિંસા અછે, તે તજતાં સુખ થાય; હિંસા નરક દુઃખદાયિની, હિંસા ભવ દુઃખદાય. ૫
|| ઢાળ આઠમી ||
| (ચોપાઈની દેશી) હિંસા મૂલ અછે આરંભ, આરંભે વાઘે બહુ દંભ; પરપ્રાણી નિજ પરે દેખીએ, તો સંસારને ઉવેખીએ. ૧ તેમાં વળી ચઉ પર્વ વિશેષ, જાણી આરંભ કીજે રેખ; ઘારીજે જિનનાં કલ્યાણ, વળી પંચ પર્વ તણાં અહિઠાણ. ૨ ૧. ભીલપતિ ૨. પૂંજી ૩. જહાજ
