________________
ખંડ ૪ / ઢાળ ૪૫
૪૫૭
જનમ મહોત્સવ વિસ્તરે, કીઘો સયણે તાસ; સુસઢ નામ તસ થાપીઓ, માય તાય મન આશ. ૪ કલા કુલાલની અભ્યસે, વસે સયણાને ચિત્ત; અનુક્રમે યૌવન પામીઓ, ફરે નય૨માં નિત્ય. ૫ એક દિન તેણ પુરે આવીયા, મુનિ વૃષભા અણગાર; જ્ઞાનાદિક ગુણગણ ભર્યા, ચ૨ણ કરણ ભંડાર. ૬ ભવ્ય જીવોની આગળે, કહેતા શ્રીજિનધર્મ; સુસઢે તે મુનિ નિરખીયા, કોઈક પૂર્વ શુભકર્મ. ૭ નિસુણી તેહની દેશના, આવ્યો મનમાં સંવેગ; દીક્ષા લીધે જિનરાજની, મૂકી સવિ ઉદ્વેગ. ૮ II ઢાલ પિસ્તાલીશમી II
(રાગ કાફી, આજ સખી મનમોહનાં, શ્રીપાસ જિણંદા—એ દેશી) સુસઢ સાધુ ગુરુ સેવના, કરે તપ આરાધે; છઠ્ઠઠ્ઠમ દશમ દુવાલસે, તપ જપને સાથે; પાસ માસખમણાં કરે, ગુરુ પાસે સેવે; ત્રણ કાલે આતાપના, યથાશક્ત લેવે. ૧ અનુક્રમે કર્મવશે થયો, સંજમથી શિથિલો; શિક્ષા ગ્રહણ કરે નહીં, જેમ તુરગો અવળો; તપ વિષ્ણુ અવર ન લેખીએ, સંજમમાં કાંય; એક પખો એમ તાણતાં, સ્યાદ્વાદ ન થાય. ૨ તો ગુરુ વયણ કહે ઇશ્યૂ, વત્સ આ સંસારે; શુદ્ધ ચરણ તિહાંરે હોવે, યતના આચારે; વિણ યતનાએ તપને કહ્યો, જિને કાય કલેશ; સરણ ન હોયે બૂડતાં, ભવસિંધુમાં લેશ. ૩ નાટક જેમ અંઘ આગળે, બહેરાશું વાત; રાનમાંહે રોવું યથા, તેમ તપ સંઘાત; યતના વિષ્ણુ તે જાણીએ, વિણ આંકે મીંડાં મૂરખ જેમ પાળિ છાંડીને, તાકે જેમ
જછાંડાં. ૪
૧. પક્ષ, પંદર ઉપવાસ ૨. અનાજ ૩. છોડાં
