________________
ખંડ ૪ / ઢાળ ૪૪
૪૫૫
જિમ સામલું સોવન્ન, તિમ એ આતમ તન્ન, મૂકી લાજ ભય માન,
અનિલ યોગે તે શુદ્ધ હુએ; ભાવ્યું પંક સર્વે ધુએ. ૩ પાપ કહે જે આપણું; પ્રગટ થઈ સાવધાન, તેહ કરે ભવ કાપણું. ૪ કીજે પાપ સંહાર, આલોઈ રૂડી લઘુ તરિયે સંસાર, એ ઉપદેશ હિયે || ઢાલ ચુમ્માલીશમી ||
પાર
(મોતીડાની દેશી / મયા કરી મુજ તારો—એ દેશી) એમ નિસુણી સવિ પાપ પ્રકાશે, આપ કર્યાં તે સઘળાં ભાસે; સાહિબા મુજને અબ તારો; ગિરુઆ ગુરુ ઉતારો. ૧ મયા કરી મુજને તારો, મોહના થાયે સુકૃત જમવારો; સા થયો દુર્ભિક્ષ ગયો પરદેશે, વેચી સુતા જેહવે સન્નિવેશે. સા૦ ૨. પ્રથમ ચિંત્યું મેં એહને મારું, પિશિત ખાઈને આતમ ધારું; સા પછે તો મૂલ્યે એ વેચી, ગયો પરદેશે તિહાં જન વેંચી. સા૦ ૩ કન્યા બાલ પ્રમુખને જાલી, વેચી પુણ્ય કર્યું મેં ખાલી; સા॰ બાલપણાથી અકારિજ કરણી, તે સવિ કહિયું જિહાં લગે પરણી. સા૦ ૪ બાલક પરે ઋજુભાવે સઘળું, પાપ પ્રકાશ્યું કરી મન સવલું; સા૦ જ્ઞાનાતિશયી ગુરુએ સવિ સુણિયું, નાણબલે તેહનું મન મુણિયું. સા૦ ૫ પ્રાયશ્ચિત્ત દિયે વિધિ અનુસારે, તે પણ જેમ કહ્યું તેમ ઘારે; સા ગુરુ દીધો તપ શિર ભારે લીધો, શુદ્ધ ભાવે તે તેહવો કીધો. સા૦ ૬ તે તપ નિયમ થયો જબ પૂરો, સુસિવો હવે પુણ્યે પૂરો; સા દીખ" દિયો હવે મુજને સ્વામી, પત્ની સહિત હું છું શિવકામી. સા॰ ૭ ગુરુ કહે સંપ્રતિ તાહરી ભન્ન, ॰ગુર્વિણી માટે નહીં પ્રવ્રજ્યા; સા એમ સુણી સુ་શિવો લીએ દીક્ષા, દુવિઘ પ્રકારે ગ્રહે તે શિક્ષા. સા૦ ૮ ગુરુ ગુરુ ભક્તિ યુક્ત તપકારી, દુષ્કર ચરણ ગુરુ આજ્ઞા ઘારી; સા નિઃપ્રતિકર્મ શરીર ગત સાદી, અગિલાણી ને વિગત પ્રમાદી. સા૦ ૯ સૂરિ સંઘાતે તે વિચરત, પ્રાયશ્ચિત્ત લેઈ કરે કર્મનો અંત; સા૦ છવ્વીશ વ૨સ ને તેરહ દહાડા, ભલા ભવાડ્યા ચરણ પવાડા. સા૦૧૦
પરે; ઘરે. ૫
૧. શ્યામ, અશુદ્ધ ૨. અગ્નિ ૩. માંસ ૪. જાલમાં ફસાવીને ૫. દીક્ષા ૬. ભાર્યા ૭. ગર્ભિણી ૮. ગ્લાનિ રહિત
