________________
૪૪૬
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
પ્રભુ કહે તે હવે સુન્રુસિરી, જાતી જનક સંઘાત; અંતરાલે તે અપહરી, ગોકુલપતિએ ત્રિજાતિ. ૩ કહે ગોરા લેઈ કરી, દિયું ન તંદુલ મૂલ્ય; કિહાં જાય છે મુજ ઠગી, દીસે વૈરી તુલ્ય. ૪ સંપ્રતિ ભદ્રે આવ તું, ગોકુલમાં મુજ સાથ; જો સુવિનીત થઈ રહીશ તો, પુત્રી પરે તું આથ. ૫ સુન્રુસિરી તવ ગોકુલા, સાથે ગઈ તસ ગેહ; સરસપણે ભિક્ષા ચરે, ભીખ લહે દેઈ નેહ.
૬
હવે દ્વિજ સુન્રુસિવો તિહાં, દેશમાં કરી વાણિજ્ર; નર પશુ ધાન્ય વિક્રય કરી, મેલ્યું ઘન અતિ ગહ્યું. ૭ તે ધનનું કંચન કરી, કંચનના કરે રત્ન; સંચય કરીને રાખીએ, સાથી ઘણો પ્રયત્ન. ૮ धनानामर्जने दुःखं दुःखं तदनुरक्षणे
आये दुःखं व्यये दुःखं, धिगर्थो दुःखभाजनम् १ ભાવાર્થ-ઘન કમાવતા દુઃખ છે, તેની રક્ષા કરવામાં પણ દુઃખ છે, અને ખર્ચ કરવામાં પણ દુઃખ છે. એવા દુઃખના ભાજનરૂપ ઘનને ધિક્કાર છે!
એમ કરી તે દ્વિજ ઘની થયો, ચિંતે મનમાં એમ; પરદેશે બહુ ઘન લહ્યું, મન નવિ ઉપજે પ્રેમ. ૯ જે ભણી સયણ તુષ્ટ હુયે, દુષ્ટ દેખી ન૨૨ાય; તેહ થને શું કીજીએ, તે ભણી નાવે દાય. ૧૦ એમ ચિંતવીને ચાલીયો, સુન્રુસિવો નિજ દેશ; અનુક્રમે અનુક્રમે આવીયો, તે ગોકુલ સન્નિવેશ. ૧૧ II ઢાલ બેંતાલીશમી (અખ્યાનની દેશી)
(ભલું થયું જે ભર્મ ભાગો, હેત લાઘો હાર તણો—એ દેશી) સુન્રુસિરી હવે યૌવન પામી, કામીનાં મન મોહે, જાણું મનું દધિકી એ તનયા, દૂસરી સિરી જ્યં સોહે; કમલનયણી કમલવયણી, કમલ કોમલ પાણી; પિકરવકંઠી કંઠી. કટિની, સરસ સુધારસ વાણી. ૧
૧. નિંદનીય
