________________
ખંડ ૪ / ઢાળ ૩૮
૪૩૭ એમ ચિંતીને લખણાએ તપ કરવા ભણી રે, કીધું મન ઉજમાલ; જાણી રે નાણી રે, જ્ઞાનવિમલ મતિ આપણી રે. ૨૭
| દોહા | ૧છટ્ટટ્ટમ દશમ દુવાલસે, તિમ નીવિ તપ જાણ; એકાસણે બિઆણે, ચૌદ વરસ પરિમાણ. ૧ માસખમણ સોલ વરિસતાં, આંબિલશું વીશ વર્ષ ઇમ તપ કીધાં આકરાં, પૂર્ણ પચાસ વર્ષ. ૨ આવશ્યક આતાપના,-દિક કિરિયા સમુદાય; તે પણ નિત્ય મૂકે નહીં, અદીન મનસા થાય. ૩ એમ તપ આચરતાં થકાં, એક દિન ચિત્તમાંહિ; એહવું આવી ઊપનું, દુષ્ટકર્મની છાંહી. ૪ મુઘા મેં આતમ શોષવ્યો, એ તપનું કરી કષ્ટ; શલ્ય પણ નવિ ઉદ્ધર્યું, અશન કર્યું ન વિશિષ્ટ. ૫ હું હતાશ થિન્ ધિગુપણું, આર્તરૌદ્ર ઘરી ધ્યાન; શલ્ય સહિત તે લખણા, પામી મરણ નિદાન. ૬ એકણ નાયરે ઊપની, ખંડુટ્ટા ઇતિ નામ; દાસી થઈ વેશ્યા ઘરે, રૂપ ગુણે અભિરામ. ૭ કામી જન તેહને ઘણું, ઇચ્છે ભોગને કાજ; પણ અકાજે “કુટ્ટિની, વિઘન કરે તસ કાજ. ૮ નિજ ઘૂઆની વૃત્તિથી, કાઢી ઘરથી તેહ, વળી મનમાંહે ચિંતવે, એ છે રૂપનું ગેહ. ૯ સહુ કામી જન એહને, ઇચ્છશે એ નિર્ધાર, વિનયી વચને મીઠડી, તે વહાલી હોય નાર. ૧૦ ત્યારે એહ મનાવશે, મુજને દેશ દુઃખ, તો કાંઈ એહવી કરું, કિહાંયે ન લહે સુખ. ૧૧ ૧. છઠ્ઠ અને અટ્ટમ (બે અને ત્રણ ઉપવાસ) ૨. ચાર ઉપવાસ ૩. પાંચ ઉપવાસ ૪. વ્યર્થ ૫. વેશ્યા ૬. પુત્રીની
શ્રી. ર૯
૧ ૧
