________________
૪૧૪
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ આહાર કરે વા ઉમાહિયા રે, જે હવે તે રાજાન; તેહવે કુમરે ભાખીયું રે, ચક્ષુ-કુશીલ રૂપી નામ. નિ. ૮ અહિલે કૃત નરભવે એણે રે, લીવું જેહવે નામ; તેણ સમે પ્રવચન દેવીએ રે, ચિંત્ય ઉપયોગે તામ. નિ. ૯ અલીક વયણ મ હોજો એહનું રે, મનશું સાથે કામ; તુરત આપ્યું પરબલ તિહાં રે, ગજ રથ હય અભિરામ. નિ૦૧૦ રાજઘાની વીંટી જિસે રે, ગોયમ તેહવે ભૂપ; પ્રતિબોધ્યો પ્રત્યય લહી રે, અદ્ભુત દેખી અનૂપ. નિ.૧૧ પ્રણમી કુમર નાશે જિસે રે, ચિંતે મનમાં એમ;
સ્વામી વિના દેશ નવિ રહે રે, તો નાશીજે કેમ. નિ૦૧૨ ૧ઝૂઝ કરું હમણાં ઇહાં રે, તો સ્વામીનું કામ; સુઘરે જગમાં જશ હોયે રે, સ્વામી ભક્તમાં મામ. નિ૦૧૩ પચનું પ્રથમ વ્રત મેં અછે રે, ન ઘટે ઝૂઝવું મુજ; દ્રષ્ટિ-કુશીલના નામથી રે, પામ્યું સંકટ ગુહ્ય. નિ ૧૪ તો હવે સાગારી કરું રે, અણસણને કરું આજ; ત્રિવિશે શીલનું પારખું રે, કરી રાખું હું લાજ. નિ૦૧૫ નિર્મલ શીલઘર પુરુષને રે, વિષ તે અમૃત થાય; જલણ તે જલ થલ જલનિધિ રે, સંકટ વિકટ તે જાય. નિ૦૧૬ એમ ચિંતી મન ઘર્મને રે, કરીને શીલ સહાય; જો હું કુશીલ મનથી હુઓ રે, તો ઇણ સૈન્ય હણાય. નિ૦૧૭ જો સુશીલ ત્રિવિશે હુવે રે, તો બંઘુપણે હોજો એહ; નમો નિણાર્ણ મુખે ભણી રે, ચાલીઓ સન્મુખ ધરી નેહ. નિ૦૧૮ દીઠો સુભટે આવતો રે, કહે તે એહ નરનાહ; કુમર ભણે હું નરપતિ રે, કરી કર ઊંચો ઉત્સાહ. નિ૦૧૯ જો બલ વીર્ય તુમને હુવે રે, તો દીઓ મુજને પ્રહાર; એમ નિસુણી તે આવીયા રે, કરતા કિલરવકાર. નિ૦૨૦ જાણે યમમૂર્તિધરા રે, પ્રહરણ નામનું કોટ; ચોટ દીએ તે રીશે ભર્યા રે, ઉચ્છલતાં દિલ દોટ. નિ૨૧ ૧. યુદ્ધ
