________________
ખંડ ૧/ ઢાળ ૧૭
૫૫
દેવાધિદેવ તો તુંહી તુંહી, ગુરુ સુસાધુ નિગ્રંથા રી; ઘર્મ અહિંસા લક્ષણ આણા,-રાઘક ઘારી પંથા રી. આ૦૪ એમ કહીને અણસણ સાગારી, લેવે જિનપદ મૂલ રી; ઇમ નિસુણીને કુમર તિહાં બોલ્યો, સુણ પંખણી અનુકૂલ રી. આ૦૫ અહો અહો તાહરી ચતુરાઈ, પાઈ પણ તુજ ખામી રી; એહવું નિદાન કરે કોઈ પ્રાણી, પણ તિર્યંચ ગતિ પામી રી. આ૦૬ વિતરાગ શાસનમાં એહવું, ભાખ્યું છે સુણ બાઈ રી; ઘર્મ કર્યો અનિદાન મુગતિ ફળ, સંવર ભાવ સખાઈ રી. આ૦૭ પંચામૃત જમી ખારા નીરનું, ચલુક છે એહ ઉખાણો રી; સાચો કીધો તેં એ કરતાં, એ વિષવાદ મ આણો રી. આ૦૮ એ અઢાઈ મહોત્સવ જિનના, યાત્રાદિકની કરણી રી; ઘણા જીવ અનુમોદન કરતાં, એ સમતિ વર ઘરણી રી. આ૦૯ એહવું પુણ્ય કરી પંચામૃત, એ નિદાન તો ન ઘટે રી; પણ લહીએ છે વાંક ન કેહનો, ભાવી ભાવ તે ન મિટે રી. આ૦૧૦ કુમર વચન એમ નિસુણી બોલે, સારિકા સારી વાણી રી; મેં નિદાન રૂપે નથી કીધું, સુણ તું કુમર ગુણખાણી રી. આ૦૧૧ સંયમ શીલ સુસાઘુ સમીપે, સમકિત મેં આદરિયો રી; તેણે મુજને આગમિક ભવે તું, રાજસુતા ભવ ઘરિયો રી. આ૦૧૨
સ્ત્રી જાતે તો વરની ઈહા, એહવો છે વ્યવહારો રી; તિહાં મિથ્યાત્વી સંગતિ લહિયે તો, જાય એળે જનમારો રી. આ૦૧૩ ગાય ગલે જેમ કાષ્ઠની ઘંટા, તાસ વિડંબના દોહિલી રી; તેહ ભણી જો સમકિત સંગી, વર સામગ્રી સોહિલી રી. આ૦૧૪ જિનભગતિ ને જિનમત સુમતિ, કુમતિ કલંક ન દીસે રી; એહવી વાણી તેણે મેં દાખી, કુમર દેખી ચિત્ત વિકસે રી. આ૦૧૫ હું જાણું છું ઘર્મ કરીને, વિષગરની આશંસા રી; તેણે ઘમેં તો ચૌગતિ ફરિયે, તેહની નહીં પ્રશંસા રી. આ૦૧૬ કિીઘાથી અણકીધું વારુ, એવી નહીં જિનભાષા રી; અવિધિ ફળે ભવવિથિ શિવફળ દીએ, ઘર્મબીજ વિધિ શાખા રી. આ૦૧૭
