________________
૩૮
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ સુખ સમાઘે તું ઇહાં રહે, કરી શાંત મન વા; વેગે રિપુ જીતી આવશું, અછે ચિત્ત તુજ સારુ,
“જેમ કરહલાને મન મારુ. ઘ૦ ૩૪ સા કહે સ્વામી હું આવશું, તુમ સાથે ઘરી માયા; પ્રભુ તુમ વિણ કહો કેમ રહું, જેમ કાયા ને છાયા. ઘ૦ ૩૫ નૃપતિ કહે તેં સાચું કહ્યું, પણ ગર્ભ છે પ્રૌઢ; તેણે કરી તેડવું નવિ ઘટે, રણની વાત છે ગૂઢ. ઘ૦ ૩૬ એમ સુણી ગદગદ સ્વરે કહે, સવિ કુમર વૃત્તાંત; સેંદ્રિય સખી મુખથી કહ્યું, વળી નૈમિત્તિક વચ કત. ઘ૦ ૩૭ તેહ ભણી મુજને ઘટે, તુમ સાથે આવવું; સુખદુઃખ સર્વ માહરે હવે, તુમ સાથે સહેવું. ઘ૦ ૩૮ એમ સુણી આયતિ મતિ કરી, કહે દુઃખ મત ઘરજે; સર્વ શુભ કાર્ય થઈ આવશે, જ્ઞાનવિમલ મતિ કરજે.ઘ. ૩૯
| દોહા || હવે રાજા બેસી તખત, તેડ્યા ત્યારે કુમાર; કુલમંડણ આવો તુમે, અમ સાથે મ લાવો વાર. ૧ મનમાંહે એમ નૃપ ચિંતવે, જો સાથે આવે એહ; સિંહ પરે નિર્ભય રહે, જેમ ગિરિ ગર્લર તેહ. ૨ એમ જાણી આગ્રહ કરે, એક પંથ દો કાજ; પણ જેહને મન આમલો, તે કેમ વધારે લા. ૩ માંહોમાંહે તેણે પરઠિયો, કરવો એહ જવાપ; ઇહાં પણ કાજ હોયે આપણું, વળી ભલું માને બાપ. ૪ દુર્જન ઓછો નીરઘટ, એ બે એક સ્વરૂપ; માથે ચઢાવી રાખીએ, ખલ ખલ ન છોડે રૂપ. ૫ કમર કરી મન મંત્રણો, જય મૂકી નિજ ગેહ; સજ્જ થઈ ત્રણ આવીયા, સન્નાહિત થઈ દેહ. ૬ કરી પ્રણામ ઉભા રહ્યા, લઈને નિજ પરિવાર; કહે રાજા જય કિહાં અછે, થાશે કેતી વાર. ૭ ૧. જેમ ઊંટને મરુદેશ પ્રિય હોય છે. ૨. સિંહાસન પર
