________________
૨૬૪
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ વ્યવહાર એહવો કર્યો તેણે, અન્ય દ્રવ્ય અભાવથી, આયુષ પૂરી પ્રથમ નરકે, ગયો પાપ પ્રભાવથી, એ ઋણું બોલે નહીં તોળે, ભવસમુદ્રમાં અતિ ઘણું, એહનાં દૂષણ બહુ બોલ્યાં, શાસ્ત્રમાંહિ કેતાં ભણું. ૧૫
યદુવરં વેવાણ (મનુષુપ). प्रभास्ते मा मतिं कुर्यात्, प्राणैः कंठगतैरपि; अग्निदग्धाः प्ररोहंति, प्रभादग्धा न रोहंति. १ प्रभास्वं ब्रह्महत्या च, दरिद्रस्य च यद्धनं; गुरुपत्नी देवद्रव्यं च, स्वर्गस्थमपि पातयेत्. २
प्रभास्वं साधारणं द्रव्यमित्यर्थः ભાવાર્થ-(૧) કંઠમાં પ્રાણ આવે તોપણ જ્ઞાનદ્રવ્યમાં અને સાઘારણ દ્રવ્યમાં મતિ કરવી નહીં. અગ્નિમાં બાળેલા બીજ કદાચિત ફરીને ઉત્પન્ન થાય, પરંતુ દેવદ્રવ્યથી દાહ પામેલા પ્રાણી ફરીને સિદ્ધિ પામે નહીં. (૨) જ્ઞાનદ્રવ્ય, સાઘારણ દ્રવ્ય, બ્રહ્મહત્યા, દરિદ્રનું ઘન, ગુરુપત્નીનું ગમન, દેવદ્રવ્ય એ સર્વ સ્વર્ગમાં ગયેલા પ્રાણીને પણ પાછા પાડે છે.
પ્રથમ નરગથી નીસરી, થયા ભુજપરીની જાતજી, બીજી નરકે નારકી, ગૃધ્ર થઈ ત્રીજીએ થાતજી. ઘાત થઈ એમ ભવાંતર કરી, સાત નરકે ઉપના, ઇગ દુ તિ ચઉરિંદિ પણ તિરિ, ભવે ઘણી પરે નીપના, બાર સહસ ભવ ઇમ એકેકે, બહુલ દુઃખ તિહાં અનુભવી, બહુ ક્ષીણ દુકૃત કર્મ પ્રાધે, થયા તુમે ઇહાંકિણ ચવી. ૧૬ દ્વાદશ દ્રામના ભોગથી, બાર કોડી ઘન હાણીજી, દ્વાદશ વાર બહુ ઉપક્રમે, લાભ થઈ પ્રાયે હાણીજી. ખાણિ દુઃખની સહી ઇણ ભવ, દાસ દારિદ્ર પર ઘરે, જ્ઞાનાશાતનાએ કર્મસારને, બુદ્ધિ બળ તે નવિ ફરે, મન થકી જ્ઞાનને હીલને તે, અમન કે સૂને મને, વચનથી જે જ્ઞાન હીલ, મૂક બોબડ ગદ તને. ૧૭
કાયથી જ્ઞાન અવહેલના, જે કરે તેમ દરિદ્રજી, રોગી સોગી વિયોગીયા, આધિવ્યાધિ સમુદ્રજી.
