________________
૨૪૮
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
હવે શ્રીચંદ્રકુમાર સ્તવના કરે છે– (ઢાળ–અવધે આવજો રે નાથ-એ દેશી. રાગ બિહાગડો) મનમાં આવજો રે નાથ, હું થયો આજ સનાથ. મન જય જિનેશ નિરંજનો, ભંજનો ભવદુઃખ રાશિ; રંજનો સવિ ભવિ ચિત્તનો, મંજણો પાપના પાશ. મ૦૧ આદિ બ્રહ્મ અનૂપ તું, અબ્રહ્મ કીઘા દૂર; ભવભ્રમ સવિ ભાંજી ગયા, તુંહિ ચિદાનંદ સબૂર. મ૨ વીતરાગ ભાવ ન આવહી, જિહાં લગે મુજને દેવ; તિહાં લગે તુમ પદકમળની, સેવના રહો એ ટેવ. મ૦૩ યદ્યપિ તુમો અતુલી બળી, યશવાદ એમ કહેવાય; પણ કબજ આવ્યા મુજ મને, તે સહજથી ન જવાય. મ૦૪ મન મનાવ્યા વિણ માહરું, કેમ બંઘથી છુટાય; મનવંછિત દેતાં થકાં, કોઈ પાલવડે ન ઝલાય. મ૦૫ હઠ બાલનો હોયે આકરો, તે લહો છો જિનરાજ; ઝાઝું કહાવે શું હોયે, ગિઆ ગરીબ નિવાજ. મ૦૬ જ્ઞાનવિમળ ગુણથી લહો, સવિ ભવિક મનના ભાવ; તો અક્ષય સુખ લીલા દીઓ, જેમ હોયે સુજસ જમાવ. મ૦૭
!! ઢાળ પૂર્વળી | એમ બહુ પુણ્યપ્રમોદથી રે, નતિ થતિ વંદન કીથ;
પ્રિયા પ્રત્યે પ્રેમે કહે રે, ઇહાંથી કાંઈ ન લીઘ. સીવાદિક સવિ ઇહાં નવિ લેવું, દેવદ્રવ્ય ખાઘાની જેહવું; મનમાંહે એ મહોટી શંકા, લોક દીસે છે જેહવા રંકા.જી-૭
પુર બાહેર તે આવીને રે, વૃદ્ધ પુરુષ તેડાવે;
કહે કુમાર તે નયરમાં રે, નૂર ન કાંઈ જણાવે. જણાવે એ જીર્ણ પ્રાસાદ, દેખી ઉપજે છે આહ્વાદ; ઋણ દેવકું વધ્યું પ્રમાદે, તેણે કરી વઘતો છે વિષવાદ.જી ૮
દેવદ્રવ્ય સંબંઘથી રે, જે કરે ઘનની વૃદ્ધિ. .
તે ઘનથી કુલ ક્ષય હોવે રે, ગતિ નરકે જાય બુદ્ધિ. ૧. મારા મનના કબજામાં આવ્યા પછી સહેજે જઈ ન શકશો
