________________
ખંડ ૩ / ઢાળ ૨૦
II ઢાળ વીશમી || (ચંદ્રાઉલાની દેશીમાં)
૨૪૭
હવે અનુક્રમે પુર જોયતાં રે, નદી સરસતીને તીર; સિદ્ધપુરે જવ આવીયા રે, ઘીર વીર કોટી૨; ધીર વી૨ કોટિર સુહાવે, સિદ્ધપુર દેખી સુખ પાવે; તેહ શહેરનો એહ આચાર, સુણજો કહું હવે તેહ વિચાર. જી ૨ાજેસરજી રે. કરી ત્રિકરણની શુદ્ધિ દિલમાં ઘરજો રે. લોકોત્તર દ્રવ્યનું દૂષણ વારજો રે.
જૈનવિહાર છે. મોટકો રે, મહિમાના ભંડાર; તીરથ કેરું નામ છે રે, શુચિ શક્રાવતાર. શક્રાવતાર તીર્થ છે સાચું, જગમાંહે જેમ કંચન જાચું; દેશ દેશના બહુ જન આવે, યાત્રા કરવા બહુ સુખ પાવે.જી૦૨
વસ્ત્ર અક્ષત ફળ દ્રવ્યની રે, પૂજા કરે બહુ ભક્તિ; એમ અનેક જન દેશના રે, જેહને જેહવી શક્તિ. જેહને જેહવી શક્તિ અનુસારે, જાયે દેશના સંઘ જિહાં રે; ચોવટીયા મળી તે દેવદ્રવ્ય, વહેંચી લીયે તે મળીને દુર્વ્યવ્ય.જી૦૩
દેવ સંબંધી દ્રવ્યથી રે, સંયોગે સવિ લોક; નિર્ધન થયા તે પુરજના રે, દીના જેમ નિશિ કોક. થોક ઘણા ઘ૨માંહે દીસે, પણ સાહારી જેમ માખણ લુસે; તેણીપરે સઘળા થયા વિચ્છાયા, કોઈને સુત નહીં કોઈને ન જાયા.જી-૪
તિહાં શ્રીચંદ્ર જવ આવીયા રે, થઈ ભોજન ચાર; દેખી પુર તે એહવું રે, જાણ્યું ઇંગિત આકાર. ઇંગિતાકારે ચિત્તમાં ધાર્યું, પૂછી લોકને વળી નિરધાર્યું; કહે ઇહાં ભોજન નવિ કરવું, અશનાદિક એહનું નવિ લેવું. જી૫
જિનપ્રાસાદે આવીયા રે, અતિ ઉત્તુંગ ઉદાર; જાણે મેરુ શિખરડે રે, કીધા ઇહાં અવતાર. સાર કો૨ણી ચિત્તની હરણી, પંચાલી છે જિહાં બહુ વર્ણી; તેજે થંભીએ જિહાં તરણી, જિનપ્રતિમા સમકિત ગુણ ઘરણી.જી॰ ૬
