________________
૨૨૦
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
કર્ણદેવ રાજાની નંદિની, તુજશું ઘરે અનુરાગ; રા૦ હરખ્યો કુમર સમિત્ર તિહાં ગયો, આરામિક ગૃહે લાગ. ૨ાવા૦૩૨ માલણી મુખે કરી તાસ જણાવીયું, સરોવ૨ કુમરે જે દીઠ; ૨ા૦ તે ઇહાં આવ્યો છે હવે શું કહો, શિક્ષા મુજ તુજ ઇટ્ટ. ૨૦વા૦૩૩ તે માલણીનું શિર હણી રીસથી, ચંદનભીને રે હાથ; ૨ા૦ નિષ્કાસી તે આવી સવિ કહ્યું, વિલખી થઈને અનાથ. ૨૦વા૦૩૪
મિત્ર કહે મેં એહવું જાણીયું, સિત પંચમી ભીને પાણિ; રા મસ્તકે મા૨ી તે સિત પંચમી, દિવસે મિલણ મન આણ. ૨૦વા૦૩૫
મનમાં હરખી જુદા ઊતર્યા, ભાટકે લઈ એક ધામ; રા૦ જ્ઞાનવિમળ મતિ મંત્રીની અછે, તેહથી સીઝશે કામ. ૨ાવા૦૩૬
|| દોહા ||
કુમર કહે તેં કિમ લહી, પંચમી અવધિ પ્રમાણ; સિત ચંદન પંચાંગુલી, શિર હણી એણે અહિનાણ. ૧ પંચમી દિન જવ આવીયો, વળી માલણીને કહે તામ; જાઓ તિહાં માલણ કહે, હવે ન જાઉં તસ ઘામ. ૨ લલચાવી દ્રવ્ય કરી, દ્રવ્ય કરે સવિ કામ; બળાત્કાર મૂકી તિહાં, કહી વાત લેઈ નામ. ૩ કુંકુમ હસ્તે ગાલમાં, દેઈ પ્રબળ ચપેટ; કોણ તે તેહને પંથ શ્યો, આવણનો નહીં ખેટ. ૪ અપમાની તે અતિ ઘણી, ઉતારી ગૃહપૂંઠ; રજ્રજોગથી ઉપળી, ભૂમિથી જાલી મૂઠ. પ માલણ જઈને સવિ કહ્યું, જીવતી આવી આજ; પણ હવે જાવા નહીં કરું, જો કાંઈ હોશે લાજ. ૬ મંત્રી તો સઘળું લહે, કહે હમણાં કરો વિલંબ; ઋતુધર્મે છે તે ભણી, પાકે ન ઉત્સુકે અંબ. ૭ કુંકુમ ખરડી અંગુળી, ચારે હણીયો ગાલ; પૂંઠે વાડી ઘર તણી, તસ પંથે એહ વાલ. ૮
૧. નિશાની ૨. ઉતાવલે, આતુરતાથી
