________________
૨૦૮
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ તેહથી અઘિક વળી નયનની શોભા, રૂપે તેહને મોહે રંભા; વાજે તસ ઘર ભેરી ભંભા, વચન ગુણે જે હોવે ગતદંભા. ૯ દેહ વર્ણથી અધિક સ્નેહલતા, તેહથી અધિક કહી વચન કોમળતા; તેહથી અધિક ગંભીર ગુણ ભાષ્યા, સત્ત્વમાંહે સઘળા ગુણ દાખ્યા. ૧૦ એ સર્વે લક્ષણની ભાષા, જાણંતા શી કરો છો વિભાષા; વળી એહવું અશિ કરે જસ હોવે, તે સામાન્ય નર કદ હી ન જોવે. ૧૧ ઝાઝું ઝાઝું શું બોલાવો, કાયર સર્વે નવિ ચલાવો; પ્રાણનાથ પતિ જીવ તું માહરું, આ ભવ તુમહિ જ એ નિરઘારું. ૧૨ ખગવિદ્યાનું નહીં મુજ કામ, પિતલ સંગે પણ મન ન વિસરામ; માહરે એક શરણ છે તાહરું, પાણિગ્રહણ કરો હવે માહરું. ૧૩ આજ પ્રભાતે તે આવેશે, તમે એક કીછો દુઃખ દેશે; અપર ઠામ કિહાંએક હવે જઈએ, જેમ દુર્જન ખળની દ્રષ્ટ નવિ રહીએ. ૧૪ यतः-शकटं पंचहस्तेन, दशहस्तेन वाजिनं
हस्ति हस्तसहस्रेण, देशत्यागेन दुर्जनः १५ ભાવાર્થ-ગાડાંથી પાંચ હાથ દૂર રહેવું, ઘોડાથી દશ હાથ દૂર રહેવું, હાથીથી હજાર હાથ દૂર રહેવું, પણ દુર્જનનો તો દેશમાંથી જ ત્યાગ કરવો અર્થાત્ દુર્જનથી તો બહુ જ દૂર રહેવું. અથવા જિમ તુમચે મન ભાવે, મુજને શી હવે ચિંતા થાવે; સિંહ તણે અંકે જે બેસે, તેહને શ્વાપર્દ ભય શ્યો દેશે. ૧૬ પરણ્યાની સામગ્રી સઘળી, મેળવી છે વિવાહની પહેલી; મધ્ય દિને લગ્ન છે શુભવેળા, ગંધર્વ વિવાહ કરી કરો લીલા. ૧૭ એમ કની વયણ સુણી કહે કુમારો, દેખીએ તે ખગ કહેવો અમરો; અરે ભીરુ મનમાં ભય મ કરે, દેવ ગુરુ ઘર્મનું નામ જ સમરે. ૧૮ પણ ઇહાં બેઠાં કેમ જાણીએ, જે મધ્યાહે લગન આણીએ; સા કહે ઘરને નિકટ અવટ છે, તિહાં વાતાયને એક તટ છે. ૧૯ લઘુ બારી છે તિહાં સર્વ જણાય, રાત્રિ દિવસ પરિમાણ ભણાય; એણી પરે પ્રીતિ ગોષ્ઠિ કરીને, ઉપવાસ પારણું કીધું નીસરીને. ૨૦
૧. આવશે ૨. શિયાલ ૩. ગુફા
