________________
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
વાસ આગારે આવિયાં, સખી સંયુત પ્રિયા સાથ. પ્રી સાવધાન હસિતાનને, સુખીયા ચિ હિર સાથ. પ્રીન્ક૩૧ કાવ્ય ગોષ્ઠિ બહુ તિહાં કરે, શ્રી જ્ઞાનવિમળ મતિમંત. પ્રી હવે તિહાં કણે જે થયું, તે સુણજો વિ સંત. પ્રીન્ક૩૨ || દોહા ||
૧૯૮
૨
ભાષણ' સંજ્ઞાએ તેડિયો, મદનને તેણી વાર; નિજ વચ સત્ય કરવા ભણી, એ ઉત્તમ આચાર. વપુચિંતા મિશ ઘર થકી, નીસરિયો જેણી વાર; પ્રિયા તવ પૂઠે થઈ, હે શ્રીચંદ્રકુમાર. ૨ વચ્ચે ઘર જાવું અધે, તિહાં અછે બહુ નાર; તુમો તો એણે થાનકે રહો, આવું છું એક તાર. ઊર્ધ્વ ભૂમિથી ઊતરી, અઘો ભૂમિ આવેઈ; શ્વસુર વર્ગથી જે લહ્યું, તે સવિ મદનને દેઈ. ૪ નિજ કુંડળ ને મુદ્રિકા, શ્વસુર દત્ત મુદ્રિકા જેહ; તે પાસેથી સ્વયં લીએ, આપ વેશ તસ દેહ. પ કહે મદનને એહવું, તુજ મન તોષણ કાજ; મેં એ સઘળું કીધેલું, હવે જાઉં છું આજ. ૬ તે કહે સર્વ ભલું કર્યું, કરો યથારુચિ સ્વામી; હર્ષ્યા મદન નયનાંજના,—દિક કરી બેઠો ઠામ. વેશ લઈ વિ તેહનો, વાસ ઘરે જવ જાય; આતુર હોયે ઉતાવળા, એહવો બોલ્યો ન્યાય. ૮ તેમ ચાલંતો આવતો, બેસંતો નગ તુંડ; સ્તબ્ધપણે કંપે ચરણ કર, વિરુગ દેહ ભય ચંડ. દેખી તેહવો તે પ્રિયા, સખી યુત બાહેર આવિ; કહે કોણ આવ્યો ઇહાં, મુજ પતિવેશ બનાય. ૧૦ કહે સખી ભદ્રે શું કહે, કાંઈ વ્યામૂઢ છે મન્ન; તે વિષ્ણુ કોણ આવે ઇહાં, વેષભૂષણ પ્રચ્છન્ન. ૧૧
૯
૧. આંખ ૨. દેહચિંતા (મલોત્સર્ગ)
૧
૩
૭
