________________
૧૮૯
ખંડ ૩/ ઢાળ ૮ થણ ઊરુ કરિકર સમ નહીં રોમે, અશ્વપત્ર પરે યોનિ રે; નિતંબ લલાટ પૃથુલ કૂર્મોન્નત, ગૂઢમણિ નાભિ ઊંડી રે. સુ૦૧૨ શીત ઉષ્ણ ઋતુ સરિખે સમયે, આલિંગન સુખ સરખું રે; નિર્ધન કુળની હોયે યદ્યપિ, ઘન લહે નરપતિ પરખું રે. સુ૧૩ રોમાલા જંઘા ને પયોઘર, વદન ઓષ્ઠ રોમાલાં રે; શીધ્રપણે વિઘવા તે હોયે, નાભિ લલાટ ભમરાલાં રે. સુ૧૪ સ્થલ જંઘા ચોફાળ પગ ચાપટ, કે દાસી કે વિઘવા રે; દરિદ્ર દુઃખ તણી સંવિભાગણી, મૃતવત્સા વા વંઝા રે. સુ૧૫ પૃષ્ટાવર્તા પતિને મારે, હૃદયાવર્તા પતિભક્તા રે; કટિ આવર્તા સ્વછંદચારિણી, ત્રિવિઘ તરુણીની વિગતા રે. સુ૦૧૬ જે સ્ત્રીને વળી ત્રણ હોયે લાંબા, લલાટ ઉદર ભગ જેહને રે; તે સ્ત્રી શ્વસુર દેવર વરને હણે, સુતસુખ ક્ષણ નહિ તેહને રે. સુ૧૭ કાલી જીભ પિંગ નેત્ર લંબોષ્ઠી, દુર્ધર સ્વર અતિ કાલી રે; અતિ ગોરી ષટ એહી વરજો, સામુદ્રિકને નિહાળી રે. સુ૦૧૮ ગંડસ્થળ હસતાં પડે ખાડો, તે પણ ગેહે ન રહે રે; ઇચ્છાચારી તે રહે ફરતી, કુલલજ્જાને ન વહે રે. સુ૦૧૯ પદપ્રદેશની અંગૂઠાથી વધતી, તે નિજ ઘરમાં ન ઠરે રે; પાદ મધ્યમાં અંગુષ્ઠથી વઘતી, કામ વિના તસ ન સરે રે. સુ૨૦ ચરણલંક ધરતી નવિ ફરસે, પાની હોય ઉપડતી રે; અનામિકા પણ ભૂમિ ન ફરસે, તે જાર તણે ઘર રમતી રે. સુ૨૧ ચરણ કનિષ્ઠા ભૂમિ ન રસે, તે પણ જારશું વિલસે રે; ઉલ્ફત કપિલ કેશ રોમરાજી, દારિદ્ર દાસપણું ફરસે રે. સુ૨૨ વદનાકારે ભગ આકારી, જેમ કટિ તેહવાં નેત્ર રે; જેહવા કર તેહવા પદ લહિયે, જંઘા તેહવી ઘરે મૈત્ર રે. સુ૨૩ કાકQરી કાકજંઘા દીર્ઘદંતી, પૃષ્ઠ હોયે રોમરાજી રે; દશ માસે તે પતિ હણનારી, વિષકન્યામાં માજી રે. સુ૨૪ છિદ્રનાદ વિષમાંગુલી નારી, નાસ વંશે વિષમી રે; તે નારી બહુ વૈર વઘારે, અશુભ લક્ષણ પતિ ન ગમી રે. સુ૨૫
૧. મરેલા છોકરાં જન્મે છે. ૨. વંધ્યા
