________________
૧૬૮
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
કીજે
વાતડી,
પંથી કાપડી.
મન મેલીને બે લાલ, હું પરદેશી છું લાલ, લાંપડી વાત તો મુજ ન ગમે, કહું તો રહું ચાપડી; કહે વૃદ્ધા સુણ રે બટુઆ, મને મત જાણે હું બાપડી. ૩૨
નયર વસંતે બે લાલ, વીરસેન નરપતિ, તેહની રાણી બે લાલ, પહેલી વીરમતી. છતી બીજી વીરપ્રભા તિહાં, પહેલી તે હું જાણજો; મંગુ રૃપની અછું પુત્રી, ચિત્તમાંહે આણજો. ૩૩
મુજ પિતાને બે લાલ, દોય પુત્રી વળી, જયશ્રી પહેલી બે લાલ, વિજયવતી પાછળી. ભલી જયશ્રી બહિન માહરી, પ્રતાપસિંહ રૃપને ઘરે; જયાદિક તસ ચાર અંગજ, અછે રાજવિયા શિરે. ૩૪ માહરી અભિધા બે લાલ, વિજયવતી કહે, સદામતી નામે બે લાલ, મંત્રીપદ મુજ વહે. રહે એ પણ માહરો છે, પીતરીયો એ અમ તણો; સ્થિતિ કહી મેં મૂળથી, સુણ જ્ઞાનવિમળ મતિના ઘણી. ૩૫ || દોહા II
જિમ થયું ઇહાં કણે આવવું, તે સુણો બટુક પ્રધાન; વીપ્રભાને સુત થયો, નરવર્માભિઘ તામ. ૧ શૂરવીર અતિ સાહસી, શાસ્ત્ર શસ્ત્રનો જાણ; કાલ કેતે સુતા થઈ, ચંદ્રલેખા ગુણખાણ. ૨ તે એ નર વેષે રહે, સખી એહનો પરિવાર; તદનંતર માહરે થયો, વીવર્સ કુમાર. ૩ સાંપ્રતિ પાંચ વરિસો થયો, અછે એહ વનમાંહ; એક દિન રાજાને થયો, કાલજ્વર દિયે દાહ. ૪ તવ વી૨વર્ષ કુમારને, સચિવ સદામતી તેડી; દેજો રાજ્ય મુજ અનંતરે, પણ નિવ કરજો જેડી. ૫ એમ કહી રાજા સુર ગયો, નરવર્મ બળિયો પુત્ર; રાજ્ય લિયે તે આપ બળે, નીસર્યાં કર્મ વિચિત્ર. ૬
