________________
ખંડ ૩ | ઢાળ ૪
માલિકા કુસુમની દેઈ બોલે, બટુક બેસો તરુ તળે; સુખે છાયાયે વીસમો એ, સુકૃત યોગ પુણ્ય મળે. ૨૫ રાયણ હેઠે બે લાલ, બેઠો બટુક તે, જળ ફળ ઢોવે બે લાલ, મઘુર કટુક ન તે. મતે બંધૂર પ્રીતિ પૂછે, કવણ થાનક કોણ તુમો; હોંશ સાંભળવાની સખીયો, હું વિદેશી પણ અમો. ૨૬ એહવે આવી બે લાલ, અપરા બાલિકા, ગાતી મધુરું બે લાલ, દેઈ કર માલિકા. કાલિકા નહીં નજર માંહિ, હિયે હરષ પ્રણાલિકા; કહે ગાથા ઘરી ઉચ્છાહા, મળી સઘળી આલિકા. ૨૭ યત::- चंद्रकला रायसुया, सा सव्वकल्लाण भायणं जयइ; सिरिचंदोवरो जाए, सयमेव परिक्खिओण कओ. १ અર્થ-રાજપુત્રી ચંદ્રકલા, જે સર્વ કલાનું ભાજન હતી તે શ્રીચંદ્રને સ્વતઃ પરીક્ષા કરીને વરી.
૧૬૭
સાંભળી એહવું બે લાલ, ચિત્તમાં ચિંતવે, એ કેમ જાણે બે લાલ, વાત સઘળી કળે. એહવે આવી એક વૃદ્ધા, વેશ વિધવા સીત પટા; નર વેષને સ્ત્રી વેષ આપ્યો, કનીને કહી લટપટા. ૨૮ વૃદ્ધા બોલે બે લાલ, બટુક દેખી તિહાં, કહો કોણ તુમે છો લાલ, આવ્યા ક્યાંથી ઇહાં. કહે બટુઓ કુશસ્થળથી, આવીયો એમ સાંભળી; હર્ષ કલ૨વ કરે તવ તિહાં, સખી સવિ ટોળે મળી. ૨૯ ભલું ભલું ભાખે બે લાલ, બટુઓ આવીયો, વાત સુણાવે બે લાલ, ખબર કાંઈ લાવીયો. તે ભાવીયો કોઈ ચંદ્રકળાનો, વર થયો કે નવિ થયો; તે કહે લક્ષ્મીદત્ત અંગજ, વર વર્યા મહ બહુ થયો. ૩૦ સુણી એમ વાણી બે લાલ, કહે સઘળી સખી, સાચી વાણી બે લાલ, હોયે સદા સુખી.
સુખ લહે હવે બટુક પૂછે, માત કહો એ કુણ જના; કેમ જાણો રહો વનમાં, એહ અચરજ મુજ ઘના. ૩૧
