________________
૧૬૦
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
•
,
કુમ૨ કહે તુમો માવડી રે, પણ કોઈ તેહવો નર જોય રે; રાજ્ય દીયો તો સુખે પળે રે, જે જાતિ કુળ ઉત્તમ હોય રે; મોપ રાણી કહે પ્રભુ તુમ સમો રે, લક્ષણ ગુણથી ન દીઠ રે; તરશ્યાં કરે આવી ચડ્યું રે, શું ન પીયે સુધારસ મીઠ રે; મો૬ કહે ગુણવંતી માહરી સુતા રે, ચંદ્રમુખી કરો ના૨ી રે; કહે અજ્ઞાતને ન દીજીએ રે, રાજ્ય ને કન્યા સાર રે; મો૭ યક્ષ કહે શું માતૃકા રે, મોટા નિઃસ્પૃહ હોય રે; પણ ઉદયે આવી મળ્યું રે, તે કેમ ટળશે તોય રે; મો૮ રાજ્ય પલાદે આપિયું રે, કન્યા કીઘ વિવાહ રે; લોક આણીને વાસીયા રે, ગજ ૨થ સૈન્ય અથાહ રે; મો૦૯ આજ્ઞા વરતાવી તિહાં રે, જય શ્રીચંદ્ર ભૂપાલ રે; ઋદ્ધિ સમૃદ્ધિ વાઘી ઘણી રે, વર્ત્યા મંગળમાળ રે; મો॰૧૦ કહે રાક્ષસ હવે રાયને રે, વજખુરો જે ચોર રે; જૂઠે આળે જે મરાવીઓ રે, મુજને જેણે જોર રે; મો॰૧૧ તે માટે કુંડલિંગરે રે, મુખ્ય શિખર તસ ઠામ રે; સુવર્ણ ૨યણશું પૂરીઓ રે, મેં હણીઓ છે તામ રે; મો૦૧૨ યક્ષ વયણથી તિહાં જઈ રે, લીઘો તે સવિ માલ રે; ચંદ્રપુરુ તિહાં વાસિયું રે, ગૃહ હટ શ્રેણિ વિશાલ રે; મો॰૧૩ યક્ષ ચૈત્ય તિહાં થાપિયું રે, મૂર્તિ ઉપલની કીઘ રે; ચોર દેહ ઉપર રહી રે, નામ નરવાહન દીધ રે; મો૦૧૪ ફિરી આવ્યા કુંડળપુરે રે, દિન કેતા રહ્યા તંત્ર રે; શ્વસુર વર્ગ મંત્રી લોકને રે, પૂછી સવિ તિહાં મંત્ર રે; મો॰૧૫ સિંહાસને થાપી પાદુકા રે, કરી મર્યાદા ચાર રે; યક્ષ તણી આણા લહી રે, ચાલ્યા વલિય કુમાર રે; મો॰૧૬ વેશ પૂરવળો આદરી રે, છાની ગુટિકા યોગ રે; માહેંદ્રપુરે ક્રમે આવીયા રે, નિશિ બાહેર કર્મયોગ રે; મો॰૧૭ તિહાં પહેલો સૂતો અછે રે, નામે લોહખુરો ચોર રે; નયરમાંહે ચારી કરી રે, અવસ્વાપિની યોગ પૂર રે; મો૦૧૮ ૧. મીઠું ૨. પત્ની ૩. પથ્થરની મૂર્તિ
3
