________________
૧૫૮
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ કેમ આવ્યો એકલડો શૂરો, ઘીર થઈ મુજ સેજે; માત્ર સૂતો છે પણ જળમાં ફેંકું, કે હણું ખગને તેજે. નાવા૩૨ શય્યા સહિત દંડે કરી ચૂરું, ચિંતીને હાક મારે; માત્ર રે શીયાળ કેશરીને ઠામે, આવે કેમ કિણ સારે. નાવા ૩૩ ઉઠ ઉઠ ઉતાવળો મુજથી, શું નવિ બીહે રંકા; માત્ર શું મનમાંહે નથી ઉપજતી, વિષમ ઠામની શંકા. નાવા ૩૪ રાક્ષસ વચન સુણીને જાગ્યો, ઓઢણ કરીને પાછું; મારા જ્ઞાનવિમળ મતિશું કરી તેહને, વચન કહે હવે સાચું. નાવા ૩૫
| | દોહા | અરે નિદ્રામાં ન જગાડીએ, વિણ કામે એ નીતિ;
એહવું તું લેતો નથી, તોસે એહ અનીતિ. ૧ यतः-धर्मनिंदी पंक्तिभेदी, निद्राच्छेदी निरर्थकः
— कथाभंगी गुणद्वेषी, पंचैते परमाधमाः १ ભાવાર્થ-ઘર્મનો નિંદક, પંક્તિમાં જમનારાઓને ભેદ કરી જમનારો, નિરર્થક નિદ્રાનો છેદ કરનારો, કથાનો ભંગ કરનારો, ગુણનો દ્વેષી, એ પાંચ જન અતિઅઘમ જાણવા.
વૈદેશી પંથે થાકિયો, પ્રાહુણ આવ્યો જેહ; ઉત્તમ તસ સેવા કરે, દેખાડે બહુ નેહ. ૨ ઘર આવ્યાને અવગણે, અઘમ કહીને તેહ; હું આવ્યો નિજ બળ થકી, કરવા શ્રમનો છે. ૩ શું જિમ તિમ બરકે ઘણો, ઘૂરકે ગર્વે કાંય; ક્રૂર કર્મ કરતો થકો, હજીય ન તૃણો થાય. ૪ સદાચાર રાજદ્વારને, એહ અવસ્થા દીન; કારાગારે પખવી, ગર્વ કિશ્યો કરે દીન. ૫ રહે સમાખે સુખીયા, જાણું છું તુજ કર્મ; મુખ પાખે એમ તાહરું, કોઈ ન કહેશે મર્મ. ૬ તું શસ્ત્ર નિઃશસ્ત્ર હું, તેણે શું ફૂલી જાય; મૂરખેપીનતનુ તો કિછ્યું,કૃષતનુ પ્રાજ્ઞ સમ ન થાય. ૭ ૧. બકે, બોલે ૨. પુષ્ટ શરીર
,
