________________
૧૪૮
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
ત્રુટક
લેખીએ એ કોઈ સિદ્ધ નર છે, અંજનાદિક યોગથી, સંભવી એહવું ગયો પૂઠે, જોઉં શું છે ભોગથી; શિર ભાર વહેતો તેહ જાણી, જાયે જવ તસ પાછળે, છાયા ન દેખે તેહની તિહાં, વૃક્ષ ઘન જિમ્યા મળે. ૨
ચાલ રહ્યો ઊભો રે, વિસ્મય થઈને તિહાં કિણે, રવિ ઊગ્યો રે, દેખી પદ પદ્ધતિ મુણે; અનુસારે રે, પગલાં લેઈ ચાલીયો, આગે જાતાં રે, મહા પર્વત એક ભાળીયો. ૩
ત્રુટક
ભાળી તિહાં એક ગુફા મોટી, માંહે પગ તે પેસતાં, પણ ન દેખે નીસર્યાનાં, જાણી મન કરે સામતા; તસ પાસે વાપી અછે તિહાં તરુ, મૂલ કોટર એક છે, તિહાં નીર ફળ આહાર કરીને, રહ્યો તેહમાં તે પછે. ૪
ચાલ જોવે વૃષ્ટ રે, કુમાર તિહાં તસ વાટડી, ત્રીજે યામે રે, જે થયો તે સુણો ચાપડી; ગુફામાંહેથી રે, પુરુષ એક તે નીકળ્યો, ઘુસર વેશે રે, યુવા ચોર તે અટકળ્યો. ૫
અટકળ્યો વાવે જળ પીઈને, લેઈ વારી પાછો ફરે, મૂકી જળ તિહાં ફરી પાછો, ગુફામાંહેથી નીસરે; શિલા દેઈ વાવે આવી, સ્નાન મજ્જન તિહાં કરી, ગાંઠ છોડી તેણે સમયે, ગુટિકા લેઈ મુખમાં ઘરી. ૬
ચાલ તદનુભાવે રે, અદ્રશ્ય થઈ તે ચાલીયો, છાયા દેખી રે, આતપે પુર ભણી હાલીયો; ગયો દૂર રે, જાણી કુમર પાછો ફર્યો,
આપ બળથી રે, શિલા ઉઘાડી માંહે રંગર્યો. ૭ ૧. તેલી, ઘાંચી ૨. ગયો
