________________
૧૨૩
શેલ જમીડિયા ભજન વિધિ ૧ લી. સુંઠ ૨૬
ખંડ ૨/ ઢાળ ૧૧ ઊંચું જોયું એટલે રે, દીઠી કન્યા રહી ગોખ; સું
અનુરાગિણીએ જે લખ્યું રે, ભાવ જણાવી જોષ. સુંઠ ૨૫ હવે તેણે જે કાવ્ય લખ્યું તે કહે છે. તથાતિ
निरर्थकं जन्म गतं नलिन्या, यदा न दृष्टं हि सुधांशुबिम्बं उत्पत्तिरिंदोर्विफला च येन, स्पृष्टा प्रफुल्लानलिनी करैस्वैः १
ભાવાર્થ-નલિની (કમલ)નો જન્મ વ્યર્થ છે જો તેણે ચંદ્રબિંબનું દર્શન ન કર્યું. તેવી જ રીતે ઇંદુ (ચંદ્ર)ની ઉત્પત્તિ વિફળ છે જો તેણે પોતાની કિરણોના સ્પર્શથી નલિનીને વિકસ્વર ન કરી. વાંચી ભાવિ નિજ મને રે, ચંદ્રકળા કર દીઘ; સું ઠામ ઠામ દાન દેયતા રે, શોભા યશ સવિ લીઘ. સુંઠ ૨૬ નિજ ઉતારે આવિયા રે, ભોજન વિધિ કરી ખાસ; સું - નગર લોક જાડિયો રે, તે દિન ભક્તિ વિલાસ. સં. ૨૭
શેઠ સુતાએ મોકલી રે, સખી એક તસ પાસ; સું ચંદ્રકલાએ કહાવિયું રે, આગળ પહોંચશે આશ. હું ૨૮ હમણાં તો અવસર નથી રે, એમ કહી વાળી તેહ હું એહવે ઘીર પ્રધાનજી રે, આવી મળ્યા ગુણગેહ. સું૨૯ કહે તિલકપુર આવવું રે, વિવાહ કરણને હેત; સું તિલકમંજરી દીન છે રે, રાધાવેધ સંકેત. હું ૩૦ કહે શ્રીચંદ્ર હવે ઘીરને રે, તે જાણે સવિ તાત; સુંવ હું કાંઈ જાણું નહીં રે, આણા વિણુ નવિ થાત. ૩૧ વીણારવ ગુણીજન કહે રે, ગાઉં તુમ ગુણ ગીત; સું કુમાર કહે હમણાં નહીં રે, ગાયન સમય સુવિનીત. સું એમ કહીને બીજે દિને રે, ચાલ્યા ચતુર કુમાર; સું સુસરે આવતા રાખીએ રે, પણ ન રહ્યા તેણીવાર. સું૩૩ ગજ મૂક્યા સવિ તિહાં કણે રે, અવર સવે લીએ સાથ; મુંo ચાલે મહાલે મોજશું રે, રાજાદિક ગ્રહી હાથ. સુંઠ ૩૪ માર્ગ ઘણો ઉલ્લંઘતા રે, સુખીયા સઘળા લોક; સું જ્ઞાનવિમળ સૂરિ એમ કહે રે, પુણ્ય સઘળા થોક. સું૩૫
