________________
ખંડ ૨ / ઢાળ ૧૦
૧૧૩
-
-
-
यतः-गुणतंदूलनिष्पन्ना, सन्मैत्रीदाली सुंदरा
सम्यक्त्वघृतसंपूर्णा, क्षिप्रं का भुज्यतामियं १ ભાવાર્થ-ગુણરૂપ ચોખા તથા સારી મૈત્રીરૂપ સુંદર દાલ તથા સમ્યક્ત્વરૂપ ધૃત કરી યુક્ત ખીચડીનું ભોજન કરવું. अथ कुमरीभ्रूसंज्ञया कोविदासख्या अंतरंगलपनश्रीभोज्ये पृष्टे कुमर आह
ચાલ લપનશ્રી જેહ ત્રિઘારી, અંગ અગ્રભાવ પૂજા ઘારી; નાનાવિઘ વગર ભારી, વિધિ રચનાએ એહ ઘારી. ૩૬ यतः-लपनश्री त्रिधा भक्ति,-श्चित्रभक्तिसुराजिता ।
सा नित्यं भुज्यमाना हि, तनुशोभां वितन्वतां ॥ ભાવાર્થ-ત્રણ પ્રકારની ભક્તિ, ચિત્ર વિચિત્ર ભક્તિએ કરી સુશોભિત, એવી લાપસી જમે છતે નિરંતર શરીર શોભાને વઘારે છે. अंतरंगगुलपर्पटिकाभोज्ये पृष्टे पुनः कुमर आह
ચાલ ગુલ પર્પટિકા કહો કેહી, જડ ભાવ ન લાથે જેહી; અનુકંપ ઉચિત કીર્તિદાન, એહના જિહાં ભાવ પ્રઘાન. ૩૭ અંતરંગે એહિ જ જાણો, મન કૃપણપણું નવિ આણો; એમ ભોજનની દુરસાઈ, નિત કીજે તેહી ભલાઈ. ૩૮ यतः-त्रिधा दानममानं यद्बहुमानेन संयुतं
गुडपर्पटिका तूर्णं, भुज्यतां प्रत्यहं सखे १ ભાવાર્થ-પ્રમાણ વિનાનું ત્રણ પ્રકારનું દાન બહુમાને સંયુત કરવું, તેરૂપ ગોલપાપડીનું હે સખી! પ્રતિદિન ભોજન કરવું. अथ वरदत्तादिकुमारे देवगुरुधर्मतत्त्वे पृष्टे पुनः कुमर आह
ચાલ શુદ્ધદેવ સુગુરુ શુદ્ધઘર્મ, ભાખો હવે તેમના મર્મ; જે વિણ બહુ ભવમાં ભમિયા, ભવ ઇણ વિણ એળે ગમિયા. ૩૯ વળી દોષ અઢાર ન દીસે, અતિશય ગુણ જાસ જગીશે; નિક્ષેપા ચારે સાચા, અવિતથ ચઉવિથ જસ વાચા. ૪૦ ઐલાક્યમીહિત હિતકારી, વર જ્ઞાન ને દર્શન ઘારી; વળી સકલ દેવનો દેવ, ભવ ભવ કીજે તસ સેવ. ૪૧
