________________
૧ ૧૦
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ શુદ્ધ શીલ લીલાવતી, પંચપરમેષ્ઠી જાપ; કરતી ઘરતી ઘર્મ મને, કરે શાસ્ત્ર જબાપ. ૧૩ એણે જે મનમાં ઘર્યો, વરશે પણ એ હ; તે માટે અમે હા ભણો, જેમ અમ વાઘે નેહ. ૧૪
ચાલ શ્રીચંદ્ર વિચારે ચિત્તે, જો આવી મળ્યું એ નિમિત્તે; રાણીનું વચન ન ઠેલાય, કની પ્રેમ ન કહેણો જાય. ૧૫ કેતા મુખ દીજે જબાપ, એ તો લાગો હર્ષ સંતાપ; ન નિષેધું તેહિ જ માન્યું, એ ન્યાયે મનડું પિછાણ્યું. ૧૬ તેડી ચંદ્રકળા તે બેટી, સવિ લક્ષણ ગુણની પેટી; કહે વર ગળે વરમાળ ઠવીએ, મનોરથ સફળા મવીએ. ૧૭
દોહા કહેત ખેવ હર્ષે કરી, તેણે કીધું તતખેવ; માતા પૂઠે લાજ ઘરી, ઊભી રહે કરે સેવ. ૧૮ ચંદ્રને જોઈ ચકોરણી, મોરી મયૂરનું નૃત્ય; તેમ નિરખે આનંદશું, ચંદ્રકળા નિજ મંત. ૧૯ વિવાહ મંગલમાલિકા, પ્રગટી ઘરઘર ઘોલ; ઉત્સવ અતિથી આડંબરે, ચંદન છાકમ છોલ. ૨૦
ચાલ ચતુરાદિક સર્વ સાહેલી, હર્ષ જિમ મેહે ઢેલી; વરચંદ્રાદિક સવિ હરખ્યા, વામાંગ ઝુંપાદિક નિરખ્યા. ૨૧ હવે પાછલી રાત્રીને યામે, ઉઠ્યો કમર કાય મિષ તામે; જેહવે રથ પાસે આવે, નીચી ભૂમિ જાવાને ભાવે. ૨૨ તવ કહે ગુણચંદ્ર કુમાર, રાણીને એહ વિચાર; રથારૂઢ કુમર એ જાશે, જાણ્યું નહીં પડે પછતાશે. ૨૩
દોહા એમ નિસુણી ગુણચંદ્ર વચ, વામાંગાદિક રાય; ચતુરાદિક પરિવાર સવિ, આવે તેણે ઠાય. ૨૪ ૧. મયૂરી, મોરની
