________________
૧૦૮
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ અમને કહેજો કોઈ, એહવું તો હોશે લિયાં; ભરિયાં ભરે સહુ કોઈ, ન હોયે રેવા મથલે. ૩ કહે હવે ચંદ્રકુમાર, જગ સઘળો સરિખો નથી; જે લઘુકર્મા સુઆચાર, તેહને શું અધિક સંતોષથી. ૪ કહે વામાંગ કુમાર, એહ વિવાહને માનશે; પણ વિવેકને માન, દેખીને વળી જાણશે. ૫ અહો અહો કુમાર વિવેક, રાજ્યકનીયે નિરીહ છે; ભોગ મળે તો યોગ, વાંછે તે વિરલા અછે. ૬ છતા ભોગને ઠંડી, યોગ ગ્રહે ઘીરજ ઘરી; કોઈ અછતા ઇચ્છતિ, કર્મદિશા જસ આકરી. ૭ જે સંતોષ સમાધિ, સુખ આગલ ઉપમ નહીં; ભવસુખ તે તૃણ માત્ર, ઉત્તમ તે ઇચ્છે નહીં. ૮ કહે શ્રીચંદ્ર સુકુમાર, રાજ્ય કુમર છો જગતિલા;
હૃદયે કરો વિચાર, કહો કુણ ગુણ વાણિજ્ય ભલા. ૯ દોહા-વણિક વછૂટી નિજ ઘરે, કરે રંઘનાદિક કર્મ;
ક્ષત્રિય કુળની ઉપની, રાજ્ય સુતાને સુશર્મ. ૧૦ કિહાં ઘર નરપતિ કુલ તણું, કિહાં વણિક કુલ નીચ; તુમ મનમાં નથી આવતું, પણ ન મળે એ સંચ. ૧૧ તુમો સવિ કન્યા પક્ષનાં, હિતચિંતક છો ભાય; પણ એ વણિક તણે ઘરે, શી પરે સુખિણી થાય. ૧૨ જો એવો યોગ મુજને, વિધિ જો મેલણ હાર; તો શ્યાને વણિક કુલે, દેવત મુજ અવતાર. ૧૩ ઇમ નિજ વયણની ચતુરતા, કરી કરાવે મૌન; સઘળી દેખીને થઈ, ચંદ્રકળા હદિ દૂન. ૧૪ આંસ ઝળઝળીયાં ભરે, જિમ જલથલ ગત મીન; ચંદ્રકલા થઈ બીજની, દીન વદન ચિંતાતુરી, ખેદ ઘરી હોઈ ખીણ. ૧૫ ૧. રાજપુત્રીથી ૨. દુલહન, પુત્રવધૂ ૩. આપત
