________________
૯૧
ખંડ ૨ / ઢાળ ૭
માંહોમાંહે તે આમંત્રણ કરે છે, આવ્યા તવ એક ઉદ્યાન મઝાર રે. પુણ્યપ્રભાવે કુમર કલાનીલો જી, જાણે કોઈ આવ્યો ઇંદ્ર જયંત રે. પગ પગ પુણ્ય તણાં ફળ પરગડાં જી, મહિમા મોટાઈ અતિ મહંત રે. પુ. ૨ શકુનને હેતે વનપાળક દીએ જી, સારાં ફળ અંબ તણી જે સાખ રે. રાજકુમારે તે બહુ સંતોષિયો જી; ચિંતે મન એ ફળથી ફળની દાખ રે. પુત્ર ૩ એક દિશે તાલ તમાલ હિંતાલ છે જી, એક દિશે નાગ પુન્નાગ ને સાગ રે. એક દિશે લવિંગ અગરુ ને ચંદના જી, એક દિશે વેલિ વાસંતી વાગ રે. ૫૦ ૪ એક દિશે પૂગ કંકોલ તણાં તરુ જી, પાડલ ચંપક તિલક અશોક રે. દાડિમ બિજોરાં દ્રાખ બદામનાં જી, એક દિશે મેવાનાં તરુ થોક રે. પુ૫ વેલિ વનિતાએ તરુવર આલિંગીયા જી, દેખી કામી મન નવિ ઠહરાય રે. એક દિશે માઘવીના બહુ માંડવા જી, નાગરવેલી ઠેલી ન જાય રે. પુત્ર ૬ કિહાંકણે પવન હણ્યા દ્રુમ તાપણા જી, પુફ ફળેશું કરતા પથિક આતિથ્ય રે. પલ્લવઅગ્રે કરી કુમરને તેડવા જી, વિહગ શબ્દ કરી કહેતા ગુણ અવિતથ્થ રે. પુત્ર ૭ એણી પરે વનની શોભા જોયતાં જી, દીઠી તિહાં એકેકની ગુણખાણ રે. કુસુમક્રીડા કરતી સખી સાથશું જી, અહિનાણે કરી એહિ જ પદ્મિની જાણ રે. પુ. ૮
