________________
તેજમાં જીવનને દેરતા-દેરતા નયસારે એક દિ મહામંત્ર શ્રી નમસ્કારના સ્મરણપૂર્વક દેહ ત્યાગ કર્યો અને નયસાર ધર્મ-દેવલેકમાં દેવ તરીકેની કાયાપલટ પા. પટ નંબર : ૩
નયસારના જીવનમાં આવી ગયેલી પ્રકાશની એક પળે, એના જીવનને કોઈ નવો જ વળાંક આવે અને એ સૌધર્મદેવલોકમાં દેવ થયો. એક દિવસ દેવલોકનોય વિરાટ આયુષ્ય-કાળ પૂર્ણ થયા અને એ દેવ વિશાળ-વૈભવોથી ભર્યા ભર્યા મહારાજા-ભરડના ઘરઆંગણે એમના પુત્ર રૂપે જન્મ પાપે. એનું નામ મરિચિ જાહેર થયું. પિતાની ત્રાદ્ધિ-સિદ્ધિ ચક્રવતવની હતી. છતાં એક દહાડે જાગવાની એક પળને મરિચિએ આવકારી લીધી !
ભગવાન શ્રી ઋષભદેવનું કેવળજ્ઞાન, અજ્ઞાનનું આવરણ ખસી જતા પ્રકાશી ઉઠયું. મહારાજા ભરત પ્રભુ-વંદને આવ્યા. મરિચિ પણ સાથે જ હતા. પ્રભુની પહેલી ધર્મદેશનાના શ્રવણે જ એનામાં સંયમની લગન જાગી ઉઠી. પિતા-ભરતરાજની અનુમતિ મળી ગઈ અને સંસારની દેમ-તેમ ત્રાદ્ધિને ઠુકરાવી દઈને મરિચિએ મુનિધર્મનો સ્વીકાર કર્યો.
ભગવાનના પગલે પગલું ઉઠાવતા મરિચિ-મુનિ સંયમ-ધર્મની એક પછી એક પગથારને પાવન બનાવતા આગળ વધવા માંડયા. પણ એક એવી પ્રમાદની પળ આવી ગઈ કે, મુનિ મેહે મુંઝાયા : દિવસો ઉનાળાના હતા. ભગવાનને મુનિધમ તે છત્ર છાયામાં માનતો ન હતો. પગરખાંથી પ્રેમ કરવાની એને આજ્ઞા ન હતી. સ્નાન સાથે તે એને નેહ જ ન હતો. વિલેપનની વાત પણ એના મેંમાં કેવી ? મુનિ મરિચિ આ પરિસહથી ટક્કર ન ઝીલી શક્યા. ચારિત્રને આવરતી કર્મની ફેજ, પ્રબળ બની અને મુનિએ નોવેશ સ. દિલ - રહેલી દાક્ષિણ્યતા ઘર ભણી પીછેહઠનું પગલું ભરવા સાફ-સાફ , ભણી રહી હતી. એથી મુનિ મરિચિએ વિડી–સંન્યાસ ધારણ કર્યો.
