________________
को जाणे नहींरे, ढील म करजो लगार ॥ सांग ॥ १० ॥ चाकर चाव्या सहु थ एक मनारे, पहोंत्या शेग्ने गेह ॥ नारीए दीधो श्रादरत्नाव श्रावतारे, बोल्या अनुक्रमे तेह ॥ सांग ॥ ११॥ सार वस्तु जे तुज घरमां. होयरे, ते आपो अमने थाज ॥ तव बोली ते नारी सांजलीरे, साचा कहुं तुमे राज ॥ सांग ॥ १२॥ मजूस मोटी घरमां अबेरे, माल मांहीं ले सार ॥ वृषन जोडी खेर जावो तुमेरे, मेव्यो | मुज नरतार ॥ सांग ॥ १३ ॥ सांजली दोड्या अनुचर उतावलारे, वृषन आण्या ततकाल ॥ जोडी वृषन तणावी ले गयारे, राणी थर उजमाल ॥ सांग ॥ १४ ॥ ताला उघामी मांदेथी काढीयोरे, प्रोहीतने तेणी वार ॥ राणी कहे तुमे पेग केम हारे, अद्भुत वात अपार ॥ सांग ॥ १५ ॥ तव प्रोहीत कहे बीजुं बार[रे, उघामी देखो देव ॥ ततदण उघाड्यो जव सहु मलीरे, दीगे कोटवाल ततखेव ॥ सांग ॥ १६ ॥ अचरिज देखी राणी एम कहेरे, चोकी करवा काज ॥ तस्कर पकमवा पेग तुमेरे, नली राखी तुमे लाज ॥ सांग ॥ १७ ॥ मुख ढांकीने कोटवाल एम कहेरे, उघामो
त्रीजुं बार ॥ तेहवे राणीए कपाट उघामोरे, सचीव दीगे तेणी वार ॥ सां० ॥ H॥ १७ ॥ राणी कहे तुमे दफतर मांझवारे, जश् पेग एकांत ॥ सचीव कहे तुमे मुजने
