________________
ताम ॥ पार्वती उठी तेणी वार जाइ देखी लाजी अपार ॥ १६ ॥ ईश्वरने बहु कोपज चड्यो, लष्टि मुष्टि विश्वानर पढ्यो | साला माटे मार्यो नहीं, मुख धररे वीर्य मूकुं सही ॥ १७ ॥ वीर्य पृथ्वी रेलाइ सदु, ते माटे मुख धररे करूं ॥ तव विश्वानरे मुख ते धर्यु, उदरे वीर्य सघलुं सांचर्युं ॥ १८ ॥ वीर्य बले तव कोढी थयो, अग्निदेव ते दुःखीयो जयो || कृषिपत्नी तव गंगा जश्, स्नान करी यावे ते सही ॥ १७ ॥ नारी कार्तिका तेनो नाम, अनि सगमीय तापे बे ताम ॥ वीर्य काव्युं मुख मांही थुंक, योनि संचायुं मांहीं फुंक ॥ २० ॥ गर्न वाधे हवे नारी तणो, रुषिए जाएयो नहीं आपणो ॥ पेट मांहींथी काढी करी, सर्वण वनमां मूक्यो धरी ॥ २१ ॥ गर्न ता व कटका तेह, एकता मेली कीधो देह ॥ कार्तिकेय दुवो तस नाम, षड्जनमा बीजो जिराम ॥ २२ ॥ षड्मुख नाम कहे ते सदु, षड्मातुर जाणे ते बहु ॥ ब कटका तस देहज मले, तो मुज शिर धडसें नवि मले ॥ २३ ॥ बघा खंडनी पांचमी ढाल, सांजलजो तमे बाल गोपाल ॥ रंगविजयनो शिष्य एम कहे, नेमविजयनो वयण सह ॥ २४ ॥
