________________
धर्मपरीसंनलाव्यो दशरथ तात, पुत्र एक दोय खंमज जात ॥ ६॥ बापे दीधी श्राझा तेह,
|लेश नाखो वनमां एह ॥ माताने तव उपन्यो नेह, जोर करी संघाड्यो देह ॥७॥y ॥११॥
जरासंध परव्यो वली तेह, जोरे बंधाणो तेहज देह ॥ जरासंध ते नामज धर्यु, नारायणाशुं वेरज कयु ॥ ॥ सबल संग्रामे ते फुकार, शरीर मट्युं बे खंम अपार ॥ तेम मुज माथु माहरे देह, एह वातनो नहीं संदेह ॥ ए॥ अपर वली कहुं सांजलो | वात, शास्त्र पुराणे तेह विख्यात ॥ ईश्वर मोटो सबलो देव, पारवती नारीशुं टेव ॥ १० ॥ जमीयाने जोगवतां गयां, सहस वरस देवतानां थयां ॥ सुर सघलाने चिंता थाय, केम करीशुं आपण नाय ॥ ११ ॥ पुत्र उपजशे एहनो जेह, सबल संतापी होशे तेह ॥ देव दानवने करशे ताम, जगत् जगमशे ते महा पाप ॥ १२ ॥ तो
आपण हवे करीए एम, नोग दिजोग उपाइए तेम ॥ देव मली विचार ए कीध, गोरी बांधवने आज्ञा दीध ॥ १३॥ विश्वानर तुमे विश्वना देव, सुर नर करे तुमारी सेव ॥ पार्वतीना ना नणी, काज वो सहु देवज तणी ॥ १४ ॥ ईश्वर नोग करो| anam अंतराय, तो सहुने सुख हर्षज थाय ॥ अग्निदेव तेणे मान्यो बोल, उमीया ईश तिहां गयो निटोल ॥ १५ ॥ जश् खोखारो बाहीर जाम, विघन उपन्यु वीर्य खलतां