________________
કે એ કલ્પનાઓ શાસ્ત્રસિદ્ધાન્તને જરા પણ બેવફા ય નહિ જ બને. દા. ત. કારાગારમાં ફટકા મારનારકેણિકની સાથે મહારાજા શ્રેણિકને જે વાર્તાલાપ ગઠળે છે તે શું, “સમ્યગ્દષ્ટિની દુઃખમાં પણ અદીનતાના શાસ્ત્ર સિદ્ધાન્તને સર્વથા સંવાદી નથી?
મહાત્મા મંદિષણના સમ્યગ્રદર્શનની સાથે કામલતાના રૂપભવનના એમના વિરાગી જીવનની કલ્પના શું એકદમ શાસ્ત્રસ ગત નથી ? અસ્તુ.
યોગ્ય આત્માઓને ધર્મ સમ્મુખ બનાવવાના એક માત્ર શુભાશયથી આ પુસ્તકરૂપી પંખીડાને મેં કયાંક કલ્પનાની પાંખે ઉડાડયું છે.
ઉપમિતિકારશ્રીએ કરેલી પ્રકર્ષ અને વિમર્શના પાત્રોની કલ્પનાએ જ મને આ પાત્રોનું સર્જન કરવાની પ્રેરણા આપી છે. પૂજ્યપાદ ઉપાધ્યાયજી મહારાજાએ વૈરાગ્ય કલ્પલતાના પ્રથમ સ્તબકમાં પણ કહ્યું છે કે, “કાલ્પનિક કથા દ્વારા પણ જીને પ્રબોધવાને યત્ન પુંડરીકાદિ અધ્યયને દ્વારા આગમ ગ્રન્થોમાં પણ કરાયું છે.” હા, એટલું સહુને નમ્રભાવે વિનવી લઉં છું. કલ્પનાનાં તે તે ચિત્રોને વાસ્તવિક કથારૂપે કેઈ સ્વીકારી લેશે નહિ. તે માટે ત્રિષિષ્ટ દસમું પર્વ વગેરે ગ્રન્થ જોઈ લેવાનું જરૂરી રહેશે.
કેક પ્રસંગ કિવદન્તી રૂપે કર્ણોપકર્ણ સાંભળેલો જ હેવા છતાં મેં આ પુસ્તકમાં ઉતાર્યો છે, તેની પાછળ ઘુઘવાતા કઈ સુંદર શાસ્ત્ર સિદ્ધાન્તને પ્રગટ કરવાનું મારું દિલ જ કારણ બન્યું છે.
