________________
[૪૪]
ત્રિભુવનપ્રકાશ મહાવીરદેવ દેવેની આ વાતની સ્મૃતિ થઈ એટલે પ્રભુ પાસે તેમણે અષ્ટાપદની યાત્રા માટે જવાની ઈચ્છા વ્યક્ત કરીને આજ્ઞા મેળવી. ત્યાં જઈને સ્વલિબ્ધિથી થેડી જ વારમાં અષ્ટાપદ ઉપર ચડી ગયા ! ત્યાં યાત્રા કરી, પુંડરીક અધ્યયેની પ્રરૂપણ કરી. પાછા ફરીને નીચે આવતાં પંદરસે તાપસીએ તેમની પાસે દીક્ષા લીધી. તેમને લઈને પ્રભુ વર પાસે જવા નીકળ્યા. માર્ગમાં તે તાપસ શિષ્ય માટે શિક્ષા લેવા નીકળતાં તેમને ગણધર ભગવતે પૂછયું કે, “તમારા માટે શું લાવું?” તેઓએ કહ્યું, “ખીર લાવજે.”
ગણધર ભગવંત થોડીક ખીર લાવ્યા અને અક્ષણ મહાનસ લબ્ધિ વડે દેખાતી તેટલી જ ખીરમાં પંદરસો ય તાપસ મુનિઓને પારણું કરાવ્યું. તેમાં પાંચસો તાપસને તે ખીર વાપરતાં જ “પ્રભુ વીર જેવા જગગુરુ આપણને મળ્યા કેવું આપણું પરમોચ્ચ સદ્ભાગ્ય! એવી ભાવના જાગી અને તેમાંથી અત્યંત લઘુકમી તે તાપોએ ક્ષપકશ્રેણિ માંડીને કૈવલ્ય મેળવી લીધું.
બીજા પ૦૦ તાપસ-મુનિઓને પ્રભુના અષ્ટ પ્રાતિહાર્યોનું દૂરથી દર્શન થતાં જ કૈવલ્ય પ્રગટ થયું અને શેષ ૫૦૦ તાપસ મુનિઓને દૂરથી પ્રભુનું દર્શન થતાં જ કૈવલ્ય થયું.
આથી તે પંદરસે કેવલજ્ઞાનીએ પ્રભુને માત્ર પ્રદક્ષિણા કરીને કેવલિ પર્ષદામાં જઈને બેઠા. ગણધર ભગવંત ગૌતમસ્વામીજીએ તેમને પ્રભુને વંદના કરવા જણાવ્યું. ત્યારે પરમાત્માએ સાચી હકીકત જણાવી.
તે વખતે ગણધર ભગવંતને આ ભવમાં જ પિતાને કૈવલ્ય થવાની વાતમાં પુનઃ શંકા પડી ગઈ. પરંતુ પ્રભુએ તેમને તેવી શંકા ન કરવા કહ્યું અને જણાવ્યું કે તમારે મારી સાથે પૂર્વ ભવીય સ્નેહરાગ જ તમને કૈવલ્ય પામતાં રેકી રહ્યો છે. પણ
