________________
*
[૧] વિરાગમૂતિ
સુમધુર સંગીતના પંચમસૂર વાતાવરણમાં રેલાઈ રહ્યો હતા. વિવિધ વાદ્યોના ઉસ્તાદો ધીમે ધીમે રંગમાં જમાવટ લાવી
રહ્યા હતા.
સ’ગીતરસંકાની ઠંડ પણ જામતી જતી હતી. વાતાવરણ સંગીતમય બનતું જતું હતું.
ત્યાં....દેવનતકીઓએ પ્રવેશ કર્યાં. રૂમઝુમ રૂમઝુમ કરતી માપ ઉપર આવી ગઈ.
ન સૌન્દર્યાં નીતરતુ હતુ; અંગઅંગમાંથી. એને એકેક અંગભંગ પ્રેક્ષકાના દિલને અણુઅણાવી જતા હતા. દેવાંગનાના કોકિલ વરની કાકલી તો પાષાણ હદથને પણ પાણી પાણી કરી દેતી હતી. સહુનાં દિલ ડોલતાં હતાં, સહુનાં મસ્તક હાલતાં હતાં. સહુનાં હૈયાં હલબલી ઊઠ્યાં હતાં; ચિત્ત વારંવાર ચમત્કૃતિ અનુભવતાં હતાં.
‘વાડું' ‘વાહ’ ના ત્યાં વરસાદ વરસ્યા હતા; શું ગાન ! કેવું તાન ! અદ્ભુત નૃત્ય! અપૂર્વ દૃશ્ય! અનુપમ મસ્તી !
આનત નામના દેવાવાસના એક દેવાત્માને. મિત્રદેવ આગ્રહ કરીને પોતાના બીજા દેવાવાસમાં નૃત્ય જેવા માટે લઈ આવ્યા હતા. દેવાની એ દુનિયામાં ન હતા ત્યાગ કે ન હતા તપ; ન હતાં એવાં વિશિષ્ટ ધ્યાન અરિહંતનાં કે ન હતાં ગાન પ્રચંડ પુરુષાની ગીતાનાં.
હા, એ બધાયના ફળરૂપે જ એ દુનિયામાં જન્મ મળતો.
