________________
દીક્ષા લીધા પછી પ્રભુને પહેલા - છ વર્ષને વિહાર
ગૃહસ્થાવાસમાં રાજકુમાર ગ્ય વૈભવમાં ઉછરેલ વર્ધમાન કુમારે “મહાવીર' ને ઉચિત ઉચ્ચ કેટિની દુષ્કર જીવનચર્યા શરૂ કરી. રાજસંપત્તિ, રાજકુટુંબ વગેરેને તૃણ સમાન સમજી, તેને ત્યાગકરીને વીરકુમારે શ્રમણપણાનો સ્વીકાર કર્યો.
ચારજ્ઞાન વડે વિભૂષિત શ્રમણ ભગવાન મહાવીર વિહાર માટે બંધુવર્ગની અનુમતિ લઈ જ્ઞાતખંડથી આગળ ચાલ્યા. પ્રેમવશ બન્યુવર્ગ પણ જ્યાં સુધી પ્રભુ દષ્ટિગોચર રહ્યા ત્યાં સુધી પ્રભુ સામે એકીટશે જોઈ રહ્યો, અને પ્રભુના વિયેગથી ચિત્તમાં વિષાદ પામી ત્યાંજ ઊભે રહીને ગદ્ગદ્ કંઠે બેલવા લાગ્યા કે,
હે વીર! તમારા વિના શુન્ય અરય સમાન એવા ઘેર અમે કેવી રીતે જઈશું? હે બધુ! તમારા વિના વાર્તાલાપને આનન્દ કેની સાથે કરીશું ? કેની સાથે બેસીને ભોજન કરશું?”
“હે આર્ય વીર વીર’ કહી તમોને બેલાવીને તમારૂં દર્શન થતાં અતિશય પ્રેમથી અમે હર્ષ પામતા, પણ હવે તમારા વિયોગથી નિરાશ્રિત બનેલા અમે કોને આશ્રયે જઈ શું?”
“હે બાંધવ! અમારી આંખોને અમૃતના અંજન સરખું અતિપ્રિય તમારું દર્શન અને ક્યારે થશે ?”
ઈત્યાદિ ગદ્ગદ્ કંઠે બેલ અને આંસુડાં પાડતે બંધુ વર્ગ નિસ્તેજ મુખે ઘેર ગયે.
