________________
૧૨૬
ઢાળ બીજી ન વેષ રચી તણી વેળા, વિચરે આદીશ્વર ભેળા જળ થેડે સ્નાન વિશેષે, પગ પાવડી ભગવે વેશે ધરે ત્રિદંડી લાકડી સહાટી, શીર મુંડણને ધરે ચોટી વળી છત્ર વિલેપન અંગે, ધૂલથી ઘરતે છે કે સેનાની જનેઈ રાખે. સૌને મુનિ મારગ ભાખે. સસરણે પૂછે નરેશ, કેઈ આગે હશે જિનેશ જિન ભાખે ભરતને આમ, તુજ પુત્ર મરીચી નામ વીર નામે થશે જિન છેલા, આ ભરતે વાસુદેવ પહેલા ૪ ચકવતી વિદેહે થાશે, સુણી આવ્યા ભરત ઉલ્લાસે મરીચીને પ્રદક્ષિણા દેતા, નમી વંદીને એમ કહેતા ૫ તમે પુન્યાવંત ગણાશે, હરિ, ચકી, ચરમ જિન થાશે નાવિ વંદુ ત્રિદંડિક વેશ, નમું ભક્તિએ વીર જિનેશ ૬ એમ સ્તવના કરી ઘર જાયે, મરિચી મન હર્ષ ન માએ, મારે ત્રણ પદવીની છાપ, દાદા જિન, ચકી બાપ. ૭ અમે વાસુદેવ પ્રથમ થઈશું. કુલ ઉત્તમ મહારું કહીશું નાચે કુલમદ ભરાણે, નીચ નેત્ર નિહાં બંધાણે ૮ એક દિન તનુ રેગે વ્યાપે કેઈ આછ પાણી ન આપે ત્યારે વં છે ચેલા એક, તવ મળી કપિલ અવિવેક ૯ દેશના સુણી દીક્ષા માગે, કહે મરીચી લીયે પ્રભુ પાસે રાજ પુત્ર કહે તુમ પાસે, લેશું અમે દીક્ષા ઉલાસે ૧૦ તુમ દરશને ધર્મને વહેમ, ચિંતે મરીચી એમ મુજ ચગ્ય મઘે એ ચેલે, મૂળ કડથે કડે વેલે મરિશી કહે ધર્મ ઉભયમાં, દીયે દીક્ષા જોબન વયમાં એણે વચને વચ્ચે સંસાર, એ ત્રીજે કો અવતાર લાખારાશી પૂરવ આય, પાળી પંચમ સર્ગ અધાપ દશ સાગર જીવિત ત્યાંહી, શુંભવીર અત્ર સુખમાંહી ૧૩
૧૨
