________________
૮૪ : મત્સ્યબલાઅલ
પેડુના નીચેના ભાગ પર ગયા ને ૮૫ લઈ તે મેન છાની રહી ગઈ ! ચાડી વારે ફ્રી રડી. વળી એણે એ ભાગ ૫ પાળ્યો ને છાની રહી ગઈ. છોકરા આશ્ચય થી જોઈ રહ્યો. પણ પછી તા અને મેનને છાની રાખવાની તરકીબ મળી ગઈ. મેન પણ એનાથી રડતી તરત શાન્ત થઈ જાય ને ઘસઘસાટ ઊંઘે ! મા-બાપને નિરાંત વળી.
“ અને કિશોર વયમાં આવ્યાં. ભાઈ તા શરીરે અલમસ્ત ખન્યા; શાસ્ત્ર કરતાં શસ્ત્રના અભ્યાસમાં કુશળ નીકળ્યો. શેરીમાં, ગલીમાં ને શહેરમાં એ દાદાગીરી કરતા ફરવા લાગ્યા; મા-ખાપને પણ ન ગાંઠવા લાગ્યા. એક દહાડા મા-માપે એને પેાતાની બેનને પેલી તરકીબથી છાનેા રાખતા જોયા, ને આવા અનાર્ય વ્યવહારથી ચિડાઇ એને ઠપકા આપ્યા. સ્વચ્છંદ છેાકરાને એ ઠીક ન લાગ્યા, ને એ સામે થયા. માઆપે એને માર માર્યા, એટલે એ તા જંગલમાં નાસી ગયા.
“ જંગલમાં ચારસા નવાણુ ચાર રહે. એ પણ ચાર ભેગે જઈને રહ્યો. એમની વિદ્યામાં એ પારંગત બની ગયા. થાડા વખતમાં તે એમના નાયક બની ગયા. એક રાતે તે સહુએ ચંપા પર છાપા માર્યાં, ને ખૂબ લૂંટ ચલાવી. લૂંટની સાથે એક સુંદર યુવતીને પણ ઉપાડી લાવ્યા. ચાસે નવ્વાણુ ચારાએ પેલા નાયકને કહ્યું : આ કદ્રુપને પણ લજાવે તેવી કામિની આપને ભાગ ભાગવવા માટે ચાગ્ય છે. નાયક કર્ડ : ભાઇઓ, આપણા નિયમ છે, કે સહુએ સરખા ભાગે વહેં'ચી ખાવું; પછી તે કંચન હાય કે કામિની ! માટે તમે સહુ મારા જેટલા જ તેના અધિકારી છે ! ’ વાહ, શું એકબીજાનો નિયમ 1
"
'
