________________
સમયે કેટલાકોને ગામ છોડી જંગલમાં રખડવું પડયું છે અને અર્ધભૂખ્યા પેટે દિવસો વ્યતીત કરવા પડયા છે.
અહીં બને છે એવું કે ‘મિથ્યાદૃષ્ટિને હું મારી કન્યા નહિ આપું’ એવો શ્રીભૂતિએ જવાબ દીધો, તેથી શંભુરાજા ઉશ્કેરાઈ ગયો અને વિષય તથા કષાયને આધીન બનેલા તે શંભુરાજાએ શ્રીભૂતિને હણી નાંખીને, તેની પુત્રી વેગવતીને રાજાએ બળાત્કારે ભોગવી. વેગવતી ઉપર શંભુરાજાએ બળાત્કાર કર્યો તે છતાં પણ વેગવતી શંભુરાજાની રાણી બનવાને તૈયાર થઈ નહિ. તેણે તો તે શંભુરાજાને એવો શ્રાપ દીધો કે,
‘ભવાન્તરે તે વધાય મૂયાસમ્ ’
‘ભવાન્તરમાં હું તારા વધને માટે થાઉં.' એ એમ સૂચવે છે કે, આજ તો ભલે તું રાજા છો અને હું નિરાધાર છું, પણ ભવાન્તરમાં હું તારા વધનું કારણ બન્યા વિના નહિ જ રહું એ નિશ્ચિત વાત છે.
વેગવતીએ દીક્ષા ગ્રહણ કરી આ પછી તે શંભુરાજાએ પણ તે વેગવતીને છોડી દીધી. વેગવતી હવે શું કરે ? રાજાએ પિતાને હણી નાંખ્યો છે અને પોતાને બળાત્કારે પણ શીલથી ભ્રષ્ટ કરી છે. હવે કરવું શું ?
સભા : કોઈ પરણે નહિ ?
પૂજ્યશ્રી : પણ વેગવતી પરણવાને તૈયાર થાય ? આવો પ્રશ્ન પણ તેના જ હૈયામાં જ્ન્મ, કે જેને સતી સ્ત્રીઓના હૈયામાં શીલની કેટલી સ્મિત હોય છે એની ગમ ન હોય. આવી વાતો કેવા શબ્દોમાં કહેવી એ ય વિચારણીય છે. સતી સ્ત્રીઓ કદિપણ એકથી બળાત્કારનો ભોગ બન્યા પછી અન્યની સાથે સંસારમાં જોડાવાનું પસંદ કરે નહિ. અન્યની સાથે જોડાવવાનો પ્રસંગ જો આવી લાગે, તો છેવટે મરે તે હા, પણ પ્રાય: બીજાને આધીન બને નહિ. વેગવતી કોઈપણ રીતે શંભુરાજાને, તે મિથ્યાદૃષ્ટિ હતો એ કારણે જ, પરણવાને
મુનિને વેગવતોનું કલંકન...૯.
૨૧૩
