________________
ઢિવાવ ન હિ સાઘુનાં, મwવાનાસિંગ્રહ ?”
સાધુઓની પાસે અન્ન-પાનાદિનો સંગ્રહ દિવસના વખતે પણ હોતો નથી. દિવસના વખતે પણ જે સાધુઓ અન્નપાનાદિનો સંગ્રહ કરી રાખે નહિ, તે સાધુઓ પાસે રાત્રિના તો અન્ન-પાનાદિનો સંગ્રહ હોય જ શાનો?"
આ રીતે પોતાના સાધુ આચારનો ખ્યાલ આપ્યા બાદ, તે મુનીશ્વર, ઘનદત્તને પણ રાત્રિભોજનના ત્યાગનો ઉપદેશ આપતાં ફરમાવે છે કે,
“તવાહિ નોધિતું રામી, મોડું, ઘાતું ર મદ્રવ ! ! doો વેરિ નવસંસ%-મઢિી તમન્સટ્ટો છે???”
“હે ભદ્રક ! રાત્રિના વખતે ખાવું અને પીવું, એ તારે માટે પણ ઉચિત નથી. અન્ન આદિમાંની જીવસંસક્તિને આવા અન્ધકારમાં કોણ જાણે છે ?' તે મુનીશ્વરે ધનદત્તને માત્ર આટલો જ બોધ આપ્યો છે એમ નથી, પણ બીજી ય કેટલીક વાતો સંભળાવી છે. "
આજ તો કહેશે કે, “ભૂખ્યાને ઉપદેશ હોય ? ભૂખ્યાને ભૂખ ભાંગવાની સગવડ કરી આપવી નહિ અને ત્યાગની વાતો કરવી, એ ન ચાલે.' અહીં મુનીશ્વરે શું કર્યું ? ધનદત્ત ભૂખ્યો છે, છતાં સલાહ કેવી આપી ? તારે પણ રાતના ભોજન-પાન કરવું એ ઉચિત નથી ! સાધુઓની સલાહ આવી જ હોય. સાધુઓ સલાહ આપે યોગ્ય આત્માઓને, પણ સલાહ આપે તો તે આવી જ આપે. ભૂખ્યાને પણ રાત્રિભોજન કરવાની સલાહ સાધુઓ તો ન જ આપે. આજે પોતે સ્થાપેલી જૈન સંસ્થામાં વિદ્યાર્થીઓને રાતના દૂધ પાવાની સલાહ છૂપી રીતે પણ અપાય છે કે નહિ ?
સભા : ઉપદેશ કે સલાહની વાત નથી. પણ રિપોર્ટમાં વિદ્યાર્થીઓને રાતનાં દૂધ અપાય છે એટલી વાત છે.
પૂજયશ્રી : સંસ્થાના સ્થાપકને શિરે એની કોઈ જવાબદારી ખરી કે નહીં? પૈસા આપનારાઓએ પૈસા કઈ બુદ્ધિથી આપેલા? સંસ્થામાં પણ રાતના દૂધ અપાય, તો સંસ્કાર કેવા પડે. સાંભળવા
ઘર્મદેશનાં અને પૂર્વભવની વા.૮
૧૪
