________________
सर्ग
૧-૨-૩
भाग
૧.
૨. ૪
3.
નામ
રાક્ષસવંશ અને વાનરવંશ. રામ-લક્ષ્મણને સીતા સીતા અપહરણ
લંકાવિજય
ઓશીયાળી અયોધ્યા
૫-૬
૪.
૭-૮/૧
૫.
૮/૨
૬.
८
સીતાને કલંક રામ નિર્વાણ
૭.
૯-૧૦
આ મુખ્ય વિષયોને સુચવનારા નામાભિધાન છે. ઠેર-ઠેર અવાંતર-વિષયોપ્રસંગો અને સાંપ્રત સમસ્યાઓના પ્રત્યાઘાતોમાં પ્રવચનકારમહર્ષિનું હૃદય વાંચવા મળે છે.
ભાગ-૭
‘જૈન રામાયણ : રજોહરણની ખાણ' ગ્રન્થરત્નનો આ સાતમો અને છેલ્લો ભાગ છે. ‘રામનિર્વાણ' એવું એનું યથાર્થ નામ રખાયું છે. ત્રિષષ્ઠિ ૭મા પર્વના નવમા દશમા સર્ગના આ પ્રવચનોનો આમાં સમાવેશ કરી રામાયણ પૂર્ણ કરવામાં આવ્યું છે.
‘સીતાશુદ્ધિ-વ્રતગ્રહણ’ નામે નવમો સર્ગ નામથી જ સમજાઈ જાય તેવો છે. આવેલા કલંકની શુદ્ધિ માટે તેઓએ દિવ્ય કર્યું અને પછી વ્રતગ્રહણ કર્યું એટલે દીક્ષા સ્વીકારી એ વાત આમાં વર્ણવાઈ છે.
“વાંચનાર જો તત્ત્વસ્વરુપનો જ્ઞાતા હોય, હિતાહિતના માર્ગને જાણનાર હોય, સ્વ-પરના સાચા ઉપકારની ભાવનાથી ઓતપ્રોત હોય, સદ્ગુદ્ધિનો સ્વામી હોય અને જો સદ્ભાવ સંપન્ન શ્રદ્ધાળુ હોય, તો સમાન્ય કથાઓને પણ તેઓ સ્વ-પરને માટે મહાઉપકારક બનાવી શકે છે.” પ્રવચનકાર મહર્ષિદેવના આ શબ્દો તેઓશ્રી ‘મુનિશ્રી રામવિજયજી’ હતાં ત્યારથી વક્તા તરીકેની યથાર્થતાનાં સૂચક છે. એ તેઓશ્રીએ આ ‘જૈન રામાયણ' વિષયક પ્રવચનોનાં શ્રોતાઓએ તો ચોક્કસ અનુભવ્યું જ હશે પણ આજે એનું વાંચન કરનાર આપણે પણ અનુભવી શકીએ છીએ.
‘વનમાં ત્યજાયેલાં શ્રીમતી સીતાદેવી વિવેક અને સામર્થ્યના બળે અદીનભાવે રહ્યાં,’ પોતાના કર્મદોષની જ નિન્દા કરતાં રહ્યાં આ વાત ઉપરથી થયેલું કૃતજ્ઞ-કૃતઘ્નતા ના લાભહાનિ, બુદ્ધિની સાર્થકતા માટે તત્ત્વવિચારણાની આવશ્યકતા, શ્રી અરિહંતદેવો અને ગુરુના ઉપકારો આદિનું વર્ણન મનનીય છે.
શ્રી નમસ્કારમાં પરાયણ અને ચાર શરણનો સ્વીકાર કરનારા મહાસતી બંધુતુલ્ય શ્રી વજંઘરાજાનું આશ્વાસન પામ્યાં. પુંડરિક પુરમાં પહોંચ્યો, ત્યારે
