________________
શત્રુધ્ધ મથુરા બહાર મધુને રોક્યો ચરપુરુષો દ્વારા મધુરાજાની પ્રમાદવાળી સ્થિતિ અને શૂલશસ્ત્ર રહિત દશા જાણીને, શત્રુઘ્ન તે જ રાત્રે મથુરાનગરીમાં પ્રવેશ કર્યો. ચરપુરુષોએ પણ આવીને કહયું કે ‘asteનોઇયં તસ્ય યોઘને શ્રી રામચન્દ્રજીની પણ એવી જ સૂચના હતી. શત્રુધ્ધ મથુરાપુરીમાં પ્રવેશ કર્યો, એટલે હવે વાત છૂપી રહે ? વળી આ વખતે તો યુદ્ધની જ સઘળી તૈયારી હતી. બેર ઉધાનમાં ક્રીડામસ્ત બનેલા રાજા મધુને તેની ખબર પડી, એટલે ઝટ તે મથુરા નગરીમાં આવવા નીકળ્યો. પણ શત્રુધ્ધ તેને રસ્તામાં જ રોકીને રૂંધી લીધો. શત્રુઘ્નનો પહેલેથી જ ઇરાદો એ હતો કે મધુરાજાને પાછો મથુરાનગરીમાં પેસવા દેવો જ નહિ. અને તેથી ચમરેન્ડે આપેલું ફૂલ તેના હાથમાં આવી શકે નહિ. રાજા મધુ મથુરામાં પેસી શકે અને આયુધશાળા સુધી શત્રુધ્ધ તેને હરિ પહોંચવા દે, તો પેલું હથીયાર તેના કામમાં આવે છે ? પણ મધુ રાજાને મથુરામાં બે પેસતા જ શત્રુદ્ધે રુંધ્યો, એટલે ત્યાં જ યુદ્ધની શરૂઆત થઈ ગઈ.
આત્મિક દષ્ટિ વિનાના લોકોની ઉંધી પ્રવૃત્તિ યુદ્ધમાં શું હોય ? મારામારી અને કાપાકાપી ! યુદ્ધમાં ગયેલો ૨ જીવતો પાછો આવશે કે નહિ ? તે કહેવાય નહિ મરવાનો સંભવ ઘણો અને જીવવાનો સંભવ ઓછો. એ મરણ કેવું? મોટેભાગે તો ત્યાં દુશ્મનના માણસોને હણવાની જ વૃત્તિ હોય અને દુર્ગાનમાં મરે તે દુર્ગતિએ ગયા વિના રહે નહિ. આ ભવમાં અકાળે મૃત્યુ અને પરભવમાં દુર્ગતિ, આમ છતાં પણ, કોઈ યુદ્ધમાં જાય ત્યારે દુનિયા એને ફુલહારો પહેરાવે છે. કારણ? કારણકે દુનિયા એવી જ વૃત્તિમાં પડેલી છે. યુદ્ધમાં આ ભવનું અકાળે મૃત્યુ અને પરભવની દુર્ગતિનો ઘણો મોટો સંભવ હોવા છતાંપણ, એ રસ્તે જનારાઓને કોઈ અટકાવતું નથી. મા-બાપ અટકાવે તો મા-બાપને કાયર તથા દ્રોહી કહેવાય છે. તાજી પરણેલી પત્ની પણ ‘મારું શું થશે ?' એમ ત્યાં બોલી શકતી નથી કે એની ત્યાં કોઈ દયા ખાતું નથી, જ્યારે દીક્ષાનાં નહિ જેવા પ્રસંગમાં કારમો કોલાહલ કરી મૂકાય છે. દીક્ષામાં લ્યાણ નિશ્ચિત છે, તે છતાંય ! દીક્ષા જો શુભ ભાવપૂર્વક લેવાય અને ૧૭
....આપણું સુખ આપણે જ મેળવવાનું છે.
இது இஇஇஇஇஇஇல் இது