________________
૨૪૪
સીતાને કલંક....ભાગ-૬
પ્રકારના રાગોનો ત્યાગ કરે છે, માટે પ્રશસ્ત રાગ પણ અપ્રશસ્ત રાગની જેમ હેય જ છે' આવું કોઇ શાસ્ત્રના નામે વર્ણન કરે તો ?
સભા ઃ તો એ પણ ઘોર મિથ્યાત્વના ઉદયથી રીબાઇ રહ્યો છે, એમજ માનવું પડે.
પૂજ્યશ્રી : આથી આપણે આ વાત સ્પષ્ટ કરી રહ્યા છીએ કે, કોઈપણ વાત કરવી હોય ત્યારેય ક્લ્યાણકામી આત્માએ વિવેકને વિસરવો જોઇએ નહિ. પરિપૂર્ણ વીતરાગતાને નહિ પામેલા આત્માઓ પણ, એવા ગુણોથી સંપન્ન હોઇ શકે છે, કે જે ગુણોની પાસે અમુક દોષો ગૌણ બની જાય. આટલું સમજ્યા વિના તમે ગુણસંપન્ન પણ આત્માઓના સંભવિત કે સંભાવનીય દોષોને આગળ કરવાથી બચી શકો, એ બહુ મુશ્કેલ છે. શ્રી રામચન્દ્રજીએ ભૂલ કરી છે, ભયંકર ભૂલ કરી છે, પણ એથી તેઓની ગુણસંપન્નતાનો કે મહાભાગ્યશાલિતાનો કોઇપણ રીતે અપલાપ થઇ શકે તેમ નથી. એય એટલી જ ચોક્કસ બીના છે.
કોઈપણ પ્રકારના આવેશને આધીન ન બનાય તેમ કરવું
એ
કેટલાક સંયોગો એવા હોય છે, કે જે સંયોગોમાં દોષને વિફરતાં વાર લાગે નહિ. વિરલ આત્માઓ જ એથી બચી શકે છે. દોષ વિફરવો, પણ એક પ્રકારનો આવેશ છે અને આવેશ એ એક એવી વસ્તુ છે કે એને આધીન બન્યા પછી તો, સારા પણ આત્મા દ્વારા અતિશય અનુચિત એવી પણ ક્રિયા બની જાય. ઉત્તમ આત્માઓ પ્રાય: આવેશને આધીન બને જ નહિ, પણ ચિત્ આવેશને આધીન બની જાય તો અનુચિત ક્રિયા થઇ પણ જાય આ સમજીને આપણે તો, ગમે તેવા સંયોગોમાં પણ આપણો આત્મા કોઇપણ પ્રકારના આવેશને આધીન બને નહિ એવો પ્રયત્ન કરવો જોઇએ. શ્રી રામચન્દ્રજી અત્યારે આવેશમાં છે, તેમણે શ્રીમતી સીતાજીનો ત્યાગ આવેશમાં કરેલો છે, દોષ વિફરે ત્યારે આવું પણ બની જાય એ સંભવિત છે. જો કે, શ્રી રામચન્દ્રજીએ યશની કામનાને આધીન બનીને જે અનુચિત કૃત્ય કર્યું છે, તેનો આપણે બચાવ કરતા નથી પણ આજના કેટલાકોની વાતને લઇએ, તો તેઓ શ્રી રામચન્દ્રજીની આ અનુચિત પણ કરણીની સામે
