________________
શ્રદ્ધા કેળવવાપૂર્વક, એ માર્ગની આરાધનામાં જ દત્તચિત્ત બની જવું. આ માર્ગના શ્રદ્ધાળુ આત્માઓ ગૃહસ્થદશામાં હોય, તોય બીજાઓની જેમ સુખી દશામાં ઉન્મત્ત કે દુ:ખી દશામાં દીન બનતા નથી; પણ વિરલ આત્માઓ જ આવા અતિ સુંદર અને એકાન્ત હિતકર પણ માર્ગ પ્રત્યે સુશ્રદ્ધાળુ બની શકે છે.
આજના ધીંગાણા અને વિપ્લવના
વાતાવરણ સમયે શ્રદ્ધાળુઓની ફરજ એકાન્ત હિતકર એવા પણ માર્ગ પ્રત્યે તેઓ જ સુશ્રદ્ધાળુ બની શકે છે, કે જેઓ સુન્દર ભવિતવ્યતાને ધરનારા હોય છે. વિચક્ષણ એવા પણ બહુલસંસારી જીવો તો, પોતાની વિચક્ષણતાનો ઉપયોગ એવી રીતે કરે છે, કે જેથી તેમનો ભાવિકાળ દુઃખમય બની ગયા વિના રહે નહિ. સન્માર્ગના પ્રરૂપક સદ્ગુરૂઓનો યોગ પ્રાપ્ત થવો, એજ મુશ્કેલ છે; અને પ્રાપ્ત થયેલો એ યોગ ફળવો, એ તો એથી પણ વિશેષ મુશ્કેલ છે; સન્માર્ગની રૂચિ પેદા થવાને માટે, લઘુકમિતા, એ પરમ આવશ્યક વસ્તુ છે. એવા પણ જીવો આ સંસારમાં વિદ્યમાન હોય છે, કે જે જીવો સદ્ગુરૂના કથનની ઠેકડી કરવામાં જ આનંદ માને. આવા જીવોને સન્માર્ગનું કથન ફળે શી રીતે ? આજનું વાતાવરણ જુઓ. આજે સરૂઓના વચનોની ઠેકડી કરવી, તે તો સામાન્ય વાત થઈ પડી છે. એવાને સદ્ગરનો યોગ ફળ્યો કહેવાય કે ફૂટયો કહેવાય, એ વિચારો ! એવાઓ નથી તો પોતે આરાધના કરતા અને નથી તો બીજાઓને આરાધના કરવામાં સહાયક થતા. સહાયક થવાને બદલે વિઘ્ન ન કરે તોય બસ, એમ આજે કહેવું પડે તેમ છે. આજે કેટલાક જીવો સન્માર્ગના આરાધકોને ત્રાસ આપવાને મથી રહા છે, પોતાનાથી આરાધના ન થતી હોય, તોય તેઓએ બીજાને વિપ્લકાર શા માટે નિવડવું જોઈએ ? તદ્દન ખોટો પણ વિરોધ કરવાની ધૂનમાં આજે કેટલાકો શું લખી-બોલી રહ્યા છે ? સમાજહિતના નામે આ ધીંગાણા હોય ? અને ધીંગાણા પોતે મચાવવાં, છતાંય દોષ સાધુઓને દેવો, એનો અર્થ શો ? જેઓમાં પ્રમાણિકતા પણ ન હોય, તેઓ ગાળો ન દે, કલંકો ન ઓઢાડે તો બીજું કરે પણ શું ? તેઓની નેમ એક જ છે કે, લોકોને કોઈપણ રીતે ધર્મસ્થાનોમાં આવતા બંધ કરવા. આ
સંતદેવને સ્વચ્છ અને અષ્ટ નિવારણનો ઉયય.....
இஇஇஇஇஇஇஇஇழ
૧૩૫