________________
ઉન્માર્ગના રસિકો દ્વારા મહાપુરુષો
અને સન્માર્ગ ઉપર થતું આક્રમણ લોકમાં પણ કહેતી છે કે, કૂવાને મોઢે ગરણું બંધાય નહિ અને લોકને મોઢે ડૂચો દેવાય નહિ.” આ કહેતી પણ લોકના સ્વભાવનો પરિચય આપનારી છે. લોકનિદાથી સર્વથા બચવું, એ મુશ્કેલ છે. તેમાં પણ ઉન્માર્ગના ઉમૂલનપૂર્વક સન્માર્ગનું સ્થાપન કરવાને માટે પ્રયત્નશીલ બનેલા મહાપુરૂષોની મુશ્કેલીનો તો પાર હોતો નથી. ઉન્માર્ગના રસિકો તેવા મહાપુરૂષોને માટે તદન કલ્પિત વાતો ફેલાવવા દ્વારા, તેઓને ફ્લેક્તિ ઠરાવવાના પણ બને તેટલા પ્રયત્નો કરવાને ચૂક્તા નથી. એ રીતે તેઓ ત્રણ ઉદ્દેશોની સિદ્ધિ કરે છે.
એક તો એ કે, ઉન્માર્ગના ઉચ્છેદક અને સન્માર્ગના સંસ્થાપક મહાપુરુષોને અધમ તરીકે ઓળખાવી, અજ્ઞાન લોકને તેમના પવિત્ર સંસર્ગથી દૂર ભાગતો કરી દે છે ! બીજી સિદ્ધિ એ છે કે, ઉન્માર્ગના ઉમૂલન અને સન્માર્ગના સંસ્થાપનનું પવિત્ર કાર્ય કરનારાઓમાં પણ જેઓ લોકનિદા સામે ટક્વાની હામ ધરાવતા નથી હોતા, તેમને ફરજીયાત મૌન સ્વીકારવું પડે છે ! અને ત્રીજી સિદ્ધિ એ કે લોકહેરીના અર્થીઓ, ‘ઉન્માર્ગનાશ' અને ‘સદ્ધર્મપ્રચાર' નું કાર્ય છોડીને જ અટક્તા નથી, પણ તેવું કાર્ય કરનારાઓના નિર્દકો પણ બની જાય છે. પોતે ધારણ કરેલા વેષની રૂએ તો ઉન્માર્ગનું ઉમૂલનપૂર્વક સન્માર્ગનું પ્રકાશન કરવાની ફરજથી તેઓ બંધાયેલા હોય છે, પણ લોકહેરીનું અર્થીપણું તેમને ઉન્માર્ગગામી બનાવી દે છે. આવાઓના હૈ પાપે અનેક આત્માઓ સધર્મથી વંચિત રહી જાય છે. આવા શાસનના ભયંકર દુશ્મનની ગરજ સારે છે અને સમાજને ડહોળે છે. આમ છતાં પણ, પોતાનું તે પાપ છૂપાવવાને માટે તેઓ, વફાદાર = શાસનસેવકોને પણ નિદે છે.
જો કે સત્ત્વશીલ મહાપુરૂષો તો આવી પણ આફતોને અવગણીને પોતાનું પવિત્ર કાર્ય કર્યું જ જાય છે, પણ લ્યાણના અર્થી આત્માઓએ એવા નિર્દકોને અને તેમના સાગ્રીતોને બરાબર ઓળખી લેવા જોઈએ. ખુલ્લા સાગ્રીતો કરતાં પણ છૂપા સાગ્રીતો બહુ
સિતદેવને સ્વચ્છ અને અનિષ્ટ નિવારણનો ઉદ્યય...
ஒரு குரு குரு குரு குரு குரு குரு குரு குரு
૧૨૭